Μες τα έρημα δρομάκια αλυχτούνε τα σκυλιά
ζητιανεύουν λίγη αγάπη μπρος στα στόρια τα κλειστά
σα να βλέπουν που οδηγάει ο χειμώνας ο πικρός
ο καθένας κάπου πάει κατά μόνας και τυφλός
βλέπω άνεργους ακόμα ν αγοράζουν iphone
κι όσοι πέφτουνε στο χώμα να λερώνουν το καρμπόν
ν ανασταίνεται η ρίζα που βαθιά μας καρτερεί
να χω βγει απ την κορνίζα και να γλύφω την πληγή
μες τα έρημα δρομάκια κάτι λένε τα σκυλιά
στα μισάνοιχτα μπαράκια καθαρίσαν το ποτά
σύνδρομα στερητικά ελπίδας, πάμε πίσω κι ο,τι βγει
της σπασμένης μας πυξίδας κρύφτηκε η ανατολή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου