Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Ψάρι φωτιάς

Όταν τα βράδια ετοίμαζαν οι Αχαιοί τα πλοία
δεν βοηθούσε ο καιρός να πάνε για την Τροία
κι είχαν τα ξύλινα άλογα σε μία αποθήκη
κι ο Νέστορας τραγούδαγε για τη μέλλουσα φρίκη

η πυρκαγιά δυνάμωνε οι στρατιώτες κλαίγαν
και οι φτερούγες του πουλιού στάχτη και αίμα φέρναν
ο μάνταλος ετσίριζε της πόρτας του Ευδαίμων
καπνός βαρύς και θόρυβος και απουσία ανέμων

σκέφτονται ύμνους και σπονδές να ζωντανέψει ο αέρας
κι επικαλούνται οιμωγές να θρέψει φως της μέρας
μα παραδέρναν στη στεριά, μεθούσαν στη σελήνη
χορδή παλλόμενη πλατιά του τόξου γρίφους λύνει

κόρη σβησμένη του ματιού, ανάλαφρη υγρασία
όπλα κι ασπίδες του κουτιού, κλίνη κι ορθοστασία
πρόχειρους τάφους έσπερναν, αν κάποτε είχαν τάφο,
τους πρόβαραν και έγερναν στον αδειανό το λάκκο

μα όσο περνούσε ο καιρός χωρίς νέο κανένα
ξύλο το σώμα και αχός, ρούχα και σώμα ένα
καλαμποκόφυλλα γλυκά μασούσαν στο κελάρι
μια κέρινη τριανταφυλλιά φύτρωσε στο φεγγάρι

μέσα στη νύχτα τη λευκή, χλιμίντρισμα φοράδας
ψάρι φωτιάς, νέφη καπνοί, ορμή άγριας δάδας
ράχη γερμένη αγκαθωτή, κυνόδοντας και σκήπτρο
έκλαμπρο στάρι και βροχή και σαπισμένο κίτρο

σκούξιμο ερήμωσης βραχνό, ο Σέμελβας χορεύει
ένα χορό προφορικό και όλους τους μαγεύει
μια ζωντανή νεκρή για μας στον κοχλασμό του βούρκου
δίνει τα ρέστα της καρδιάς με πάθος άγριου Τούρκου

θάνατος στην κακιά μητριά, μύηση, ιερουργία
η Ιφιγένεια στα πανιά, στη θάλασσα τα πλοία
σεντόνια μαύρα εραστών στο χάδι των ανέμων

νεφρίτες άγνωστων θεών στον πρώτο των πολέμων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου