Ξέρεις τι αισθάνομαι όταν
στις ειδοποιήσεις μου
βλέπω τ όνομά σου πρώτα;
πιάνονται οι αισθήσεις μου
κάποια μ είχε αποκλείσει
και με δέχτηκες εσύ
δε με είχε αγαπήσει
ό,τι φάει κι ό,τι πιει
τώρα ζω για το λαμπάκι
που θ ανάψει στη γωνιά
νιώθω σα μικρό παιδάκι
πού χει κάνει σκανταλιά
έχω χάσει το μυαλό μου
δεν διαβάζω άλλο πια
case criminal θα παίξω
αν με προσκαλείς συχνά
όμως μη ζητάς να παίξω
Candy Crash Saga κι εσύ
δεν μπορώ να το αντέξω
μου θυμίζει μια ψυχή
give me
baby a life
στην ψηφιακή στιγμή
το λαμπάκι μου ν ανάψει
και να είσαι πάλι εσύ
είναι κόλπα ψυχολόγων
που γνωρίζουν να σου πουν
πως ο μέγιστος των νόμων
είναι να μη σε ξεχνούν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου