Ξένο να μ έχεις

Μέσ στα θολά νερά

θα δω  κάτι από σένα

μα αν καθαρίζουν μια

βλέπω μονάχα ψέμα

το ξέρεις τώρα πια

πως έξω απ την καρδιά μου

είσαι μια ροζ σκιά

που βγαίνει απ την τροχιά μου

κάστρα υψώνεις και βουνά

δύσκολα όλα τα κάνεις

κοράκια ταχυδρομικά

στέλνεις να με πικράνεις

δεν έχω λόγια τρυφερά

για σένα στην καρδιά μου

μονάχα αγκάθια σουβλερά

και αίμα στα νερά μου

ξέρεις τι κάνεις προ πολλού

και πώς να με κρατήσεις

και του αιώνιου χωρισμού

το τέλος δεν θα ορίσεις

μα είν η αγάπη ενός πουλιού

που έχει συνηθίσει

στην αυταπάτη ενός χεριού

δυο σπόρους να τσιμπήσει

του σ αγαπώ πως σε τσιμπούν

τα αγκάθια λες στο στόμα

μα στην καρδιά σου αγκάθια ζουν

και στο φιλί σου ακόμα

καλύτερα να μη σε δω

να μη σε συναντήσω

ξένο να μ έχεις από δω

και πέρα όσο ζήσω

γιατί μονάχα οι πληγές

γιατρεύουνε το χρόνο

αυτό που ένιωθα για σένα

αγάπησες και μόνο

άρα δεν έχεις τώρα πια

λόγους να με θυμάσαι

νιώθω μιαν άγρια χαρά

που μ άλλονε κοιμάσαι