Ο κουρέας της Ξηροκρήνης

Έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που πήγα στο κουρείο τους. Γι αυτό, όταν πέρασα τις προάλλες έξω από αυτό και τους είδα να το ανακαινίζουν τους χαιρέτισα με θέρμη. Αυτοί όμως όχι μόνο δε μου έδειξαν ενδιαφέρον αλλά αμέσως γύρισαν ο ένας προς τον άλλον, κάτι ψιθύρισαν μεταξύ τους και έσκασαν στα γέλια.

 Αναφέρομαι σε δύο κουρείς που δουλεύουνε στην ευρύτερη γειτονιά μου. Ο ένας, αυτός με το μεγάλο μουστάκι είναι το αφεντικό, ο άλλος με το μικρότερο είναι ο παλιός και πιστός υπάλληλος. Εκτός από τα τροφαντά μουστάκια τους αυτό που τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους συνάδελφους τους είναι το γεγονός ότι δεν μιλάνε ποτέ απευθείας σε πελάτες. Αντίθετα μεταξύ τους δεν βάζουνε γλώσσα μέσα.. Συνεχώς κάτι ψιθυρίζουν , που δεν το καταλαβαίνει ποτέ κανένας και αμέσως σκάνε σε γέλια. Όσες φορές κι αν προσπάθησα να καταλάβω τι λένε ούτε κι εγώ, μα ούτε και κανείς άλλος  τα κατάφερε.

Μοιάζει σα να συνεννοούνται άψογα σε μία διάλεχτο των ψιθύρων και όσα λένε καταλήγουν πάντα σε τρανταχτά γέλια. Πρέπει να τους ακούσει κάποιος για να αντιληφθεί τι ακριβώς προσπαθώ να περιγράψω, αλλά και το πως καταφέρνουν κάτω από τα συναρπαστικά  μουστάκια τους να κρύψουν τόσα πολλά λόγια.

-Ψι ψι ψι λέει ο ένας. Ψου ψου ψου απαντάει ο άλλος. Και σκάνε σε τρανταχτά γέλια: χα χα χα χα.

Καμιά φορά καταλαβαίνεις ότι αυτός με το μικρότερο μουστάκι, λέει καμιά κουβέντα παραπάνω ή καμιά ανοησία γιατί βλέπεις τον άλλο να σμίγει τα φρύδια του απότομα και να γυρίζει προς το μέρος του και να λέει με αυστηρότητα ένα : εεε.

Φαίνεται ότι οι δυο τους έχουνε κατανείμει τους ρόλους τους εδώ και πολλά χρόνια κι αν δεν κάνω λάθος-ίσως να είναι αποκύημα της φαντασίας μου-ο ένας πρέπει να έχει παντρευτεί την αδελφή του άλλου. Στη δουλειά, αυτός με το μικρό μουστάκι πάντα λούζει και χτενίζει στο τέλος τους πελάτες, ενώ ο άλλος με το μεγάλο μουστάκι τους κουρεύει.

Μια φορά λοιπόν που βρέθηκα τόσο νωρίς στο κουρείο που ακόμη δεν είχε φτάσει καν αυτός με το μεγάλο μουστάκι, ζήτησα από τον ψιθυριστή με το μικρό μουστάκι να με κουρέψει ο ίδιος. Εκείνος αρχικά δίσταζε, αλλά τελικά το αποφάσισε και το έκανε για να μη χάσει τον πελάτη. Μάλιστα τελειώσαμε ακριβώς την ώρα που έμπαινε ο άλλος με το μεγάλο μουστάκι, που μας κοίταξε λίγο περίεργα

Εγώ γνωστός προβοκάτορας από τότε θυμάμαι ότι είχα πει πόσο πολύ ευχαριστημένος είχα μείνει από το κούρεμα του, το οποίο μου είχε φανεί ίσως και ως το καλύτερο κούρεμα που είχα κάνει ποτέ στη ζωή μου.

Τότε ο άλλος με το μεγάλο μουστάκι μέσα από το δωματιάκι από το οποίο ξεντυνόταν είπε κάτι που το κατάλαβε μόνο αυτός με το μικρό μουστάκι, ο οποίος και του απάντησε συνοφρυωμένα.

-Ψι ψι ψι ψι, αν θυμάμαι είπε ο ένας

-Ψου ψου ψού απάντησε ο άλλος σα βρεγμένη γάτα.

Θυμάμαι πολύ καλά αυτή τη συνομιλία τους  επειδή ήταν η πρώτη φορά από τότε που τους γνώρισα που δεν κατέληξαν σε τρανταχτά γέλια.  

Αυτή είναι η σύντομη ιστορία των δύο κομμωτών της γειτονιάς μου.  Του κυνικού δον Κιχώτη και του ρεαλιστή Σάντσο Πάντσα.