Πίνοντας τσάι με κονιάκ
για να αντέξουμε το κρύο
βάζεις το μαύρο σου ανοράκ
με ακουμπάς και λες αντίο
το παρατράβηξα πολύ
μ όλες αυτές τις ιστορίες
στο Σεν Ζερμέν παίζει η Παρί
μα εγώ το σκάω για Βερσαλλίες
να στήσω θέλω ένα πρωϊ
ένα τραπέζι στις Ονδούρες
να σχεδιάζω απ την αυγή
πορτραίτα και καρικατούρες
τη μνήμη γυάλισα ξανά
κι έτρεξε αίμα σα να είχα
μι άσχημη κρεατοελιά
πάνω στον έρωτα που σ είχα
φεύγεις, αλλόκοτή μου εσύ
διδακτικό υλικό και ψώνιο
γιατί έχεις μέσα στην ψυχή
της καταδίωξης δαιμόνιο
κι εγώ σκαλίζω ένα κορμό
κι ένα αγκάθι από τσαμπίρα
με γρατζουνάει στο λαιμό
πετώ και κάνω μία γύρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου