Ο «Παίκτης» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Ο «Παίκτης» θεωρείται ένα από τα πιο αυτοβιογραφικά βιβλία του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα. Στις σελίδες του ο Ντοστογιέφσκι ξετυλίγει τις εμπειρίες του από την εποχή του δεύτερου μεγάλου ταξιδιού του στο εξωτερικό. Η ιστορία τοποθετείται στα 1863 στις γερμανικές λουτροπόλεις Αμβούργου και Βισμπάντεν όπου κυριαρχεί ηθική παρακμή και  πόθος για  τζόγο και  ρουλέτα.

Ένας από τους πιο ενεργούς παίκτες, ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς γοητεύει τον Ντοστογιέφσκι, ο οποίος χτίζει γύρω του ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα μυθιστορήματά του. Εξερευνώντας το χαρακτήρα του Ιβάνοβιτς ο Ντοστογιέφσκι μοιράζεται ορισμένες από τις δικές του ψυχικές δοκιμασίες, εκείνης της περιόδου, ενώ προβάλλει και την ηθική υπεροχή των Ρώσων έναντι των Γάλλων, οι οποίοι μαραζώνουν ηθικά κατά την περίοδο της δεύτερης αυτοκρατορίας.

Για τον «Παίκτη» καταγράφει η ιστορία της λογοτεχνίας ότι γράφτηκε μόλις μέσα σε λίγες  εβδομάδες και πιο συγκεκριμένα,τον Οκτώβριο του 1866, υπό την ασφυκτική πίεση του εκδότη του Ντοστογιέφσκι, Στελόφσκι. Ο Ρώσος συγγραφέας αναφέρεται συχνά σ αυτήν την περίοδο της ζωής του, κυρίως όταν θέλει να μιλήσει για τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που τον ανάγκαζαν να πληρώνεται προκαταβολικά για όλα τα βιβλία του, μη μπορώντας ακόμα να προϋπολογίσει το εμπορικό μέγεθος της ενδεχόμενης επιτυχίας τους.