Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Σαν μια Ολυμπιάδα

Αυτό που λένε όλοι, εδώ και κάποιους μήνες
πως έχουν φύγει έξω, τα πιο λαμπρά μυαλά
λιγάκι μας πληγώνει εμάς τους ντερτιλήδες
που κτίζουμε γεφύρια και σκέπαστρα αρτινά

μα λέμε: «δε βαριέσαι, μακάρι να πετύχουν
παιδιά αυτού του τόπου, να λάμψουν μακριά»
χαρές και ευκαιρίες μεγάλες να τους τύχουν
και να ναι μυαλωμένα μαζί και τυχερά


δεν είναι η ανεργία αυτό που εδώ ματώνει
αυτό που μας στοιχειώνει εδώ και μας κεντά
είναι η πανωλεθρία που μια ψυχή βιώνει
να μην μπορεί να εκφράσει αυτό που την πονά

η μια γενιά ασκουμένων δίνει νωρίς στην άλλη
της γνώσης τη σκυτάλη και πάει για ρακί
δάσκαλοι γίνονται όλοι με εμπειρία μεγάλη
μα αέρας είναι η γνώση, αν δεν εφαρμοστεί

εδώ μαθαίνεις κάτι και θέλεις να εφαρμόσεις
τη γνώση σου σε κάθε αξία πιθανή
μα γρήγορα το νιώθεις πως αν δεν μεταδόσεις
αυτό που έχεις μάθει, γρήγορα θα χαθεί

δάσκαλοι γίνονται όλοι, σχεδόν μισή Ελλάδα
τη γνώση μεταφέρει στην άλλη τη μισή
κι έτσι κυλάει ο χρόνος σαν μια Ολυμπιάδα
που δίνει η Ελλάδα χρυσό στο θεατή 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου