Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Η δομή του κρυστάλλου (Κριστόφ Ζανούσι)





 Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Κριστόφ Ζανούσι με τίτλο "Η δομή του κρυστάλλου" γυρίστηκε στην Πολωνία του 1969 και απέσπασε το βραβείο καλύτερου σεναρίου στο Φεστιβάλ Μαρ ντε Πλάτα. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο σκηνοθέτης πρόκειται για μια πνευματική και φιλοσοφική άσκηση ζωής, όπου συγκρούονται σχεδόν αμείλικτα οι ανάγκες του πνεύματος και της ψυχής, η ζωή της πράξης και της δράσης με εκείνη της εσωτερικής προοπτικής.  Η επιστήμη διαθέτει λύσεις για τη ζωή μας, αλλά όχι και για τις υπαρξιακές μας ανησυχίες. Κι όταν ένας άνθρωπος αναζητάει έναν εσωτερικό προορισμό ή ένα βαθύτερο νόημα σε μια κοινωνία με τη δομή εκείνης της Πολωνίας  έχει ως μοναδική του επιλογή την απομόνωση. Ακόμα κι αν αυτός είναι μια ιδιοφυία της επιστήμης όπως ο ήρωας του Ζανούσι, που ζει μαζί με τη γυναίκα του και τον ηλικιωμένο πατέρα του σε ένα απομακρυσμένο υποστατικό , και δέχεται την επίσκεψη ενός αγαπημένου του φίλου και συναδέλφου, ο οποίος προσπαθεί να τον πείσει να εγκαταλείψει το περιθώριο και την απομόνωση για να βρεθεί ξανά εκεί που του αξίζει να είναι, στο επίκεντρο των τεχνολογικών εξελίξεων. Η σκηνοθεσία του Κριστόφ Ζανούσι είναι λιτή και απέριττη και συνοψίζεται σε μια ουσιαστική εναλλαγή λόγου και εικόνας η οποία κάθε τόσο διακόπτεται από τις παρεμβολές πλάνων επιστημονικής τεκμηρίωσης. Με ήρεμες κινήσεις της κάμερας και χωρίς να εστιάζει ιδιαίτερα στην πλοκή της ιστορίας του ο Ζανούσι παρακολουθεί μια ήπια σύγκρουση η οποία διαδραματίζεται μέσα σ ένα ειδυλλιακό τοπίο όπου κυριαρχεί το λευκό του χιονιού και το εκτυφλωτικό φως του ήλιου. Μια σύγκρουση ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης της ζωής. Από τη μια είναι η ζωή που παίρνει νόημα από την ύπαρξη κάποιου ευδιάκριτου στόχου και από την άλλη η αναζήτηση ενός βαθύτερου νοήματος που τελικά θα δώσει αξία και αίγλη ακόμα και στους μικρότερους στόχους της καθημερινότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου