Η Μπρούκλισα η Όλγα

Σαν ποντικός βάζω το κεφάλι μου μέσα στην τρύπα της λεκάνης κι εκείνη αρχίζει σιγά σιγά με το νερό να μου τρώει τα σαπούνια. Καθώς με ξεπλένει και αρχίζει να μαλάζει τους κροτάφους μου, νιώθω ένα κάψιμο στον αυχένα αλλά σφίγγω τα δόντια γιατί δε με παίρνει καθόλου να επισπευσθεί η διαδικασία. Εκείνη μου φασκιώνει το κεφάλι με μια χοντρή πετσέτα και ύστερα πηγαίνει μπροστά στον καθρέφτη και με περιμένει να την ακολουθήσω. Εγώ την ακολουθώ σα να πηγαίνω σε μια βιαστική δουλειά.

-Βγαίνει καλό μεροκάματο στην Ελλάδα; Τη ρωτάω.

-Αν βγαίνει, λέει…

Να σας συστήσω λοιπόν την Όλγα, τη νέα μου κομμώτρια, μια νεαρή  Ρωσίδα που μεγάλωσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και πρόσφατα ήρθε στην Ελλάδα για να εξασκήσει το επάγγελμά της. Παραδέχομαι ότι αυτή η γυναίκα με έχει αναστατώσει για ένα μοναδικό και λιγάκι ασυνήθιστο λόγο: Ότι μπορεί και μιλάει με θάρρος τα Ελληνικά χωρίς στην πραγματικότητα να τα σκαμπάζει γρι.

-Θες να σου το κόψω από τη ρίζα ή να σου αφήσω λίγο; Μου είπε τις προάλλες και με άναψε τόσο πολύ που δε σκέφτηκα και πολύ προτού της απαντήσω: «από τη ρίζα, από τη ρίζα»

 Είναι γενναία η Όλγα και τολμηρή και δεν πολυκαταλαβαίνει από ασυνταξίες και τέτοια, γι αυτό κι εγώ μάλλον νιώθω τόσο τσιμπημένος μαζί της και ταράζομαι τόσο πολύ κάθε φορά που αγγίζουμε τα χέρια μας.

 Ή ,το άλλο πάλι, εκείνο το ανεπανάληπτο, τη στιγμή ακριβώς που ετοιμαζόμουνα να κλείσω την πόρτα του κομμωτηρίου της, και μου λέει:- Άλλη φορά μην έρχεσαι πριν τις δέκα για να φτάνουμε μαζί, τι ήταν πάλι και τούτο; Μα είναι κουβέντες αυτές που να μην σε αναστατώνουν σαν άντρα; Κι εγώ μετά πώς να μην αισθανθώ ότι πρωταγωνιστώ σε κάποιο ριμέικ του περίφημου «Εραστή της Κομμώτριας» του Πατρίς Λεκόντ;

Μ αρέσει η γενναιότητα στη χρήση της γλώσσας, όσο δεν περιγράφεται, γι αυτό και κουρεύομαι πια και δυο και τρεις φορές το μήνα.. Γι αυτό και την άλλη φορά που πηγαίνω πρωϊ από το κομμωτήριο και βλέπω κολλημένο στην τζαμαρία ένα χαρτί που λέει «ΚΛΟΙΣΤΑ ΜΕΧΡΙ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ» νιώθω να ερωτεύομαι ξανά κι αυτό να μου φέρνει μια καούρα στο στομάχι σα να έχω φάει μόλις οδοντόκρεμα πάνω σε φρυγανιά.

Ακόμα σκέφτομαι λοιπόν πως εκείνο το ΟΙ στο «ΚΛΟΙΣΤΑ» θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει για μένα την αφορμή που χρειαζόμουν για να εγκαταλείψω την εργένικη ζωή και να αποδεχτώ ξανά την ιερή χρησιμότητα του γάμου. Φαντάζεσαι αυτή η γυναίκα να κατορθώσει να με βάλει σε λογαριασμό και τάξη; αναρωτιόμουν πέρυσι τέτοια εποχή.

Τόσο τούρμπο με είχε κάνει η motherfucker.