Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Αρχή είναι όταν γεννιέσαι

Μου λέει ο χρόνος τις προάλλες:
«θ αργήσουμε λιγάκι ακόμα»
γιατί είναι ατέλειωτες οι σκάλες
πού βαλες πριν απ τον αγώνα

μου λέει ο χρόνος, στ όνειρό του
πως μ είδε κάτι να σκαρώνω
και  μ αγαπά σαν αδελφό του
γιατί ποτέ δεν τον αγχώνω

κι έτσι με παίρνει με τη γλύκα
κι εγώ δε του ζητώ χατίρια
κι ούτε βαθιά μου έχω πίκρα
για τα όνειρα τα ξεροσφύρια

του λέω: αργώ, αργώ πολύ
μου λέει μη παραπονιέσαι
του λέω: ψάχνω μιαν αρχή
μου λέει: αρχή είναι όταν γεννιέσαι

του λέω κράτησε πολύ
η ονειροπόληση του στόχου
μου λέει: το καλό αργεί
διώξε το βλέμμα του ενόχου

του λέω: αργώ, αργώ πολύ
μου λέει: αυτό να μη σε νοιάζει
αν ετοιμάζεις κάτι εσύ
που μ άλλο τίποτε δε μοιάζει

κι έτσι με παίρνει με το χάδι
γιατί ποτέ δε του ζητάω
χάρες κρυφές μες το σκοτάδι
κι ούτε ποτέ κόντρα του πάω

κι όταν θα βγει να περπατήσει
με θέλει πάντα για παρέα
γιατί δε θέλει να μιλήσει
θέλει απλώς να νιώθει ωραία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου