Μένοντας
απόλυτα πιστός στο θεατρικό κείμενο ο Γκριγκόρι Κόζιντσεφ κατέθεσε το 1964 την
καλύτερη από τις 17 κινηματογραφικές μεταφορές του σαιξπηρικού αριστουργήματος.
Η μετάφραση
ήταν του Μπόρις Πάστερνακ, και η μουσική του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Εκείνος όμως που υποχρέωσε τον έτερο μεγάλο Άμλετ, τον
Λόρενς Ολίβιε να υποκριθεί στην ανωτερότητά του ήταν ο Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι,
ο οποίος υπήρξε κατά γενική ομολογία ο σπουδαιότερος Άμλετ όλων των εποχών.
Με αυτό το αριστούργημά του ο Κόζιντσεφ
καταθέτει μια πραγματικά νέα εκδοχή του κορυφαίου δραματικού ποιήματος του
Σαίξπηρ, αναδεικνύοντας μέσα από έναν ήρωα στοχαστικό και ονειροπόλο τον άνθρωπο
που συνθλίβεται ως ψυχολογική οντότητα μέσα στις υπαρξιακές μυλόπετρες της ιστορίας, της ηθικής ευθύνης
και της συνείδησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου