Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Αποχαιρέτα την, την Αβάνα που φεύγει

Από το πρωϊ έχουνε πάρει φωτιά οι γραφίδες των προχειρολόγων που περιγελούν το μαρμαρωμένο βασιλιά της Καραϊβικής. Σχολιαστές ποικίλων προελεύσεων και τάσεων που χαιρετίζουν ασυζητητί την προσπάθεια που γίνεται μεταξύ αρχέγονης Κούβας και υπερσύγχρονης Αμερικής για επανασύνδεση των σχέσεων τους, οι οποίες παραμένουν τεταμένες εδώ και δεκαετίες.  
 Με τους περισσότερους από αυτούς να καταλήγουν στο ίδιο δια ταύτα: ότι  έφτασε  η ώρα των Κουβανών,  που έζησαν μέσα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας να γευτούν τους καρπούς της ελευθερίας. Τους ίδιους καρπούς που γευόμαστε εμείς εδώ και λίγες δεκαετίες, εννοούν. Να έχουν επιλογές, να μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα, να έχουν φθηνό και γρήγορο διαδίκτυο και περισσότερη τροφή στα σούπερ μάρκετ.
Κατά τους ίδιους κανένα αίσθημα νοσταλγίας δεν δικαιολογείται για το φριχτό καθεστώς του Κάστρο. Ούτε για το γεγονός ότι διατηρεί ένα σύστημα υγείας που μέχρι σήμερα περιθάλπει Αμερικανούς πολίτες που αδυνατούν να προμηθευτούν τα φάρμακα που χρειάζονται στην πατρίδα τους, λόγω κόστους.  Καμιά νοσταλγία και για το γεγονός ότι μέχρι τέλους  η ανθρώπινη υγεία δεν έχει γίνει  εμπόρευμα. Καμιά νοσταλγία για ένα σύστημα που κατάφερε να επιβιώσει χωρίς τη χρηματοδότηση των αγορών, σε συνθήκες εξουθενωτικού εμπάργκο για να παρακμάσει τελικά μέσα σε συνθήκες ιδεολογικής κλειστότητας.
.
Δεν κρατάμε τίποτα λοιπόν απ όλα αυτά, παρά μόνο υιοθετούμε άκριτα τα επιχειρήματα των πιο φανατικών αρνητών του κοινωνικού κράτους.

‘Ολοι εμείς οι καθημερινοί πολίτες του ελεύθερου κόσμου που ζούμε μέσα σε συνθήκες ευημερίας, ίσων ευκαιριών, αξιοκρατίας και ανάπτυξης, σε αντίθεση με τους αλυσοδεμένους Κουβανούς.  Εμείς που δεν παρακολουθούμαστε ποτέ από κανέναν που δεν επιτρέπουμε σε κανένα να περιστείλει τα δικαιώματά μας, που έχουμε τη δυνατότητα να αναδεικνύουμε τους κοινοβουλευτικούς μας εκπροσώπους  άμεσα και ελεύθερα. Εμείς που χλευάζουμε τις κατακτήσεις των φτωχών Κουβανών στον τομέα της υγείας και της εκπαίδευσης, αλλά δεν διαθέτουμε ούτε καν τη στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη τους πια. Εμείς που δεν έχουμε τίποτα αλλά θεωρούμε ότι έχουμε τα πάντα, κι ότι όλα θα αρχίσουν να βελτιώνονται όταν το σύστημα θα αρχίσει να λειτουργεί σωστά. Εμείς που αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι για την προσωπική μας κατάσταση οι μόνοι υπεύθυνοι είμαστε οι ίδιοι. Εμείς που αποχαιρετούμε την Αβάνα που χάνεται και καλωσορίζουμε την Αβάνα που έρχεται και που αναλώνουμε συνολικά τις δυνάμεις μας  στο να προσπαθούμε να κάνουμε όλες τις ψευδαισθήσεις μας να μοιάζουν με αληθινές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου