Βλέπω στον
ύπνο μου ότι στέκομαι πάνω σ ένα πελώριο βράχο, έχοντας στο πλευρό μου ένα διάσημο γκουρού. Μπροστά μας αφρισμένα
κύματα, να σκάνε στις ακονισμένες πέτρες.
-Χάρη, μου
λέει. Αν δε μάθεις να παίρνεις ρίσκα στη ζωή σου, δε θα καταφέρεις να κάνεις
τίποτα. Γι αυτό σου λέω, μη φοβάσαι. Πήδα μέσα στη θάλασσα. Κολύμπα.
-Μα εγώ ξέρω
ότι εδώ έχει σκυλόψαρα, απαντάω.
-Τίποτα δεν
έχει, μου λέει. Όλα είναι στο μυαλό σου . Κάνε μια έτσι και πήδα στο νερό.
-Μα εγώ ξέρω, του λέω, ότι το μέρος εδώ είναι γεμάτο καρχαρίες.
-Δεν υπάρχουν
καρχαρίες, μου λέει, πήδα.
-Μα εδώ δεν
ήταν, λέω, που ένας τύπος τις προάλλες παρασύρθηκε από τα ρεύματα;
-Λοιπόν, μου
λέει. Θέλεις ή δε θέλεις να βουτήξεις, αγανάκτησα πια μαζί σου.
-Εντάξει του
λέω, θα βουτήξω. Αλλά, θα περιμένω πρώτα να ξυπνήσω μήπως και ζεσταθούν λιγάκι
τα νερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου