Σχόλιο. Οι εποχές όπου η Δύση εξαπέλυε μύδρους εναντίον της διαρκώς αναπτυσσόμενης οικονομίας της Κίνας, επειδή βάσιζε τη γιγάντωση της πάνω στην συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εκμετάλλευση των ανθρώπων στους χώρους εργασίας έχουν περάσει μάλλον ανεπιστρεπτί. Θες η δεσπόζουσα θέση που καταλαμβάνει πια ο Κινεζικός γίγαντας στην παγκόσμια αγορά θες οι χρηματοπιστωτικές και άλλες εμπορικές εξαρτήσεις, η πραγματικότητα δείχνει ότι η Δύση έχει πια επιβάλλει σιγή ασυρμάτου σχετικά με τις αφορμές κριτικής που κάποτε έβρισκε απέναντι στην Κίνα. Άλλωστε οι δυο πλευρές αυτοεξυπηρετούνται πια σε πολλά επίπεδα. Από τη μια οι ΗΠΑ και η Ευρώπη που δίνουν τεράστια σημασία στην έξωθεν καλή μαρτυρία της δημοκρατίας τους και που δεν θα άντεχαν ηθικά στον 21ο αιώνα να συνεχίσουν να κατηγορούνται για καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων στέλνοντας εδώ και χρόνια τους πολυεθνικούς γίγαντές τους να υλοποιούν τα μεγάλα τους projects κυρίως επί Κινεζικού εδάφους, εκμεταλλευόμενοι φυσικά την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Κι από την άλλη η Κίνα, που φαίνεται να εκμεταλλεύεται τις οικονομικές κρίσεις για να επιβάλλει τους δικούς της όρους στο οικονομικό παιχνίδι, και βλέπει την κινεζοποίηση να απορροφά την ηθική της απαξία και να μεταδίδεται παντού στον κόσμο ως πρότυπο οικονομικό μοντέλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου