Γιάνις Κωλομπαράθηον

Με τον Γιάννη μπορεί στη δεκαετία του 80 να πηγαίναμε σε διαφορετικά αλλά γειτονικά δημοτικά σχολεία όμως γνωριζόμαστε πολύ καλά. Θυμάμαι μάλιστα ότι ενώ συνήθως ήταν ένα ήρεμο και συνεσταλμένο παχουλό παιδάκι κάθε φορά που ερχόταν προεκλογική περίοδος λες και σεληνιαζόταν λες και αφηνιαζόταν και αμέσως μεταμορφωνόταν σε έναν καραδεξιό του κερατά που θεωρούσε ιερή υποχρέωσή του να φορτώνει με φάπες και κλωτσιές κάθε υποτιθέμενο πολιτικό του αντίπαλο. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε μέχρι να τον ξανασυναντήσω το 2009 στην αρχή της κρίσης να μιλά σε μια παρέα και να ισχυρίζεται ότι έχει αναλάβει ενεργό ρόλο στην Χρυσή Αυγή της ευρύτερης περιοχής κι εγώ να του λέω ότι δε θέλω να  με ξαναπλησιάσει  ούτε στα πέντε μέτρα. Από τότε τον πετυχαίνω αρκετά συχνά στο δρόμο και αλλάζουμε μια καλημέρα, μέχρι εκεί. Τη Δευτέρα όμως μετά τις εκλογές, περνώντας έξω από ένα εκλογικό γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ στη γειτονιά μου, βλέπω τον Γιάννη μαζί με δύο ηλικιωμένους κυρίους να τσουγκρίζουν πλαστικά ποτηράκια ξέχειλα από ρετσίνα.

-Γεια σου, Χάρη, μου λέει. Έλα να σε κεράσουμε μια ρετσίνα. Ευχαριστώ Γιάννη, του λέω, δε θα πιω. Και του κάνω νόημα στρίβοντας τον καρπό μου σα να του λέω: τι κάνεις εσύ εδώ;

-Εδώ, μου απαντάει ΣΥΡΙΖΑ, ΣΥΡΙΖΑ κι εγώ παρατηρώ ότι έτσι που αδυνάτισε και άφησε και ένα γκριζαρισμένο μουσάκι είναι ίδιος ο Στάνις Μπαράθηον από το Game of Thrones.

Μετά έρχεται για λίγο έξω και με σχεδόν απολογητικό τόνο μου εξηγεί ότι εδώ και λίγο καιρό έχει καταλάβει πως μάλλον έφτασε πια η ώρα να σοβαρευτεί και να αφήσει πίσω του τη ζωή που έκανε μέχρι σήμερα, τριγυρίζοντας κάθε βράδυ άσκοπα από κωλόμπαρο σε κωλόμπαρο  κι αν μπορέσει να βρει μια καλή κοπέλα για να παντρευτεί. Αυτή την κοπέλα, λοιπόν, την γνώρισε, όπως μου λέει, όταν πήγε να συμπληρώσει μία αίτηση για ΕΣΠΑ και την ερωτεύθηκε με την πρώτη υπογραφή μιας και, όπως λέει, είναι μια εξαιρετική γυναίκα που όχι μόνο είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά περνάει με το παραπάνω και ο λόγος της σχετικά με το ποιος θα πάρει την πολυπόθητη χρηματοδότηση κι έτσι το όνειρό του να αποκτήσει ένα καφενείο με πρωτότυπη πέτρινη διακόσμηση στο κέντρο της πόλης, ένα πολύ αναπτυξιακό έργο έτσι όπως περιγράφεται στο business plan που έχει καταθέσει, μέχρι το τέλος του έτους θα έχει γίνει πραγματικότητα.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή παρατηρώ ότι στην τζαμαρία του εκλογικού παραρτήματος του ΣΥΡΙΖΑ έχει εμφανισθεί μετά τη νίκη του κόμματος στις εκλογές και ένα γκραφίτι με τον Τσε Γκεβάρα σε μια πασίγνωστη πόζα.

-Ο κομαντάντε εε; λέω στον Γιάννη, που μόλις είχε τελειώσει την αφήγησή του για ΕΣΠΑ και χρηματοδοτήσεις.

-Όχι, μου λέει, όχι. Ο Τσε Γκεβάρα.