Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Ήταν ένας πόντιος, ένας πόντιος και ένας πόντιος

Εδώ και μερικές εβδομάδες  στη γειτονιά μου, γίνονται με πρωτοφανή βιασύνη κάποια  έργα εκτεταμένης ανάπλασης πεζοδρομίων με προφανή σκοπό την άρον άρον απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, προτού χαθούν κι άλλα χρήματα έως το τέλος του χρόνου. Για να βγαίνει, όμως, η δουλειά,  ταχύτερα και αποτελεσματικότερα, χωρίς κακοτεχνίες και παρατράγουδα, οι εργαζόμενοι έχουν χωριστεί σε μικρές ευέλικτες ομάδες όπου η κάθε μια της αναλαμβάνει το δικό της κομμάτι του έργου. Η ομάδα λοιπόν που δουλεύει ακριβώς μπροστά στο δικό μου σπίτι αποτελείται από τρεις πόντιους, οι οποίοι καθ όλη τη διάρκεια της εργασίας τους ακούνε ποντιακά τραγούδια βάζοντας το ραδιόφωνο σε τέτοια ένταση που να επισκιάζει ακόμη και τον ήχο της φαγάνας . Μιλάμε για κανονικό ποντιακό γλέντι δηλαδή που ξεκινάει από τις επτά η ώρα το πρω ϊ, διακόπτεται  μαζί με την εργασία κατά τις 10, ώρα κατά την οποία οι εργαζόμενοι κατά ένα περίεργο τρόπο εξαφανίζονται, και συνεχίζεται από τη μία το μεσημέρι μέχρι τις τεσσεράμισι και βάλε.
Έλα όμως που ο μερακλής  οδηγός της φαγάνας, και διαμορφωτής του συνολικού μουσικού προγράμματος  , γκρεμίζει πριν από τρεις ημέρες κατά λάθος  κοτζάμ δέντρο τέσσερα και βάλε μέτρα, χωρίς να κουνηθεί ούτε ρουθούνι. Γιατί  ούτε που θέλω να φανταστώ τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε η ενέργειά του αυτή στη συγκεκριμένη μάλιστα γειτονιά, που ξεκατινιάζεται για ψύλλου πήδημα, αν ο τύπος αυτός δεν ήταν πόντιος, αλλά βλάχος ή σαρακατσάνος ή καραμανλής, να τα λέμε όλα τώρα, έτσι;

  Η γειτονιά στην περίπτωση αυτή το λικεράκι το κατάπιε και δεν έβγαλε ούτε άχνα. Από τον  Παραστρατίδη που τσακώνεται εδώ και χρόνια με τον Αρβανιτόπουλο επειδή τον ενοχλεί το καναρίνι του, τον Σημαιοφορίδη  που είναι στα μαχαίρια με την Κολοζόφ επειδή στο δημοτικό είχαν μαλώσει τα παιδιά τους, μέχρι τον Αποστολίδη που είναι στα δικαστήρια με τον Αφεντόπουλο για ένα θορυβώδες πάρτι που είχε κάνει πριν τρία χρόνια και τον Ιωαννίδη που ακόμη δεν μιλιέται με τον Σιώπη επειδή μια φορά ο σκύλος του, έτυχε να κατουρήσει στη ρόδα του αυτοκινήτου του. Όλοι τους τώρα έχουν κάνει  μόκο κανονικό.
Προχωρώντας μάλιστα ακόμη περισσότερο στο γκρέμισμα των παλιών πεζοδρομίων, είμαι μπροστά, όταν ο ένας από τους τρεις πόντιους εργαζομένους σηκώνεται και λέει στον οδηγό της φαγάνας, την ώρα που βρίσκονται ξανά μπροστά σε δέντρο.
-Αφεντικό να το ρίξουμε κι αυτό;


-‘Όχι βρε βλάκα του απαντά ο άλλος, ευτυχώς. Εμείς ρίχνουμε τα δέντρα μόνο καταλάθος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου