Η Μπαρτσελόνα ρυθμίστρια του καταλανικού ζητήματος (ΣΧΟΛΙΟ)

Μπορεί οι δυνάμεις της απόσχισης να κατήγαγαν στις χθεσινές περιφερειακές εκλογές στην Καταλονία μια σημαντική αλλά όχι και καθοριστική πλειοψηφία, υπάρχουν, ωστόσο, φλέγοντα θέματα ,  της καθημερινότητας, όπως, για παράδειγμα  το μέλλον της ποδοσφαιρικής Μπαρτσελόνα, τα οποία μόλις τώρα έχουν αρχίσει να γίνονται χειροπιαστά πάνω στο τραπέζι των συζητήσεων. Τι θα απογίνει  η καρδιά και το πνεύμα της διάσημης Βαρκελώνης, αλλά και ολόκληρης της Καταλονίας, όταν αυτή σταδιακά μεταβεί από ένα καθεστώς εκτεταμένης αυτονομίας σε εκείνο της ανεξαρτησίας, είναι ένα ερώτημα; Που θα αγωνίζεται η δημοφιλής ποδοσφαιρική ομάδα, που όχι μόνο τροφοδοτεί διαρκώς το ζωντανό γόητρο της πόλης, αλλά αποτελεί και τον σημαντικότερο πυλώνα για την οικονομική της ανάπτυξη; Θα αναζητήσει καταφύγιο σε κάποια γειτονική χώρα, ή μήπως θα διοργανώσει ένα δικό της υποβαθμισμένο πρωτάθλημα με ότι συνεπάγεται αυτό για τις μελλοντικές προοπτικές της ομάδας, άρα και της πόλης; Οπότε, αμφισβητώ , ότι οι Καταλανοί έχουν βάλει πραγματικά πλώρη για να θυσιάσουν αυτή την λαμπρή  ομάδα που εδώ και αρκετές δεκαετίες αποτελεί κάτι παραπάνω από τρόπο ζωής για τον τόπο τους, στο όνομα ενός ταξιδιού προς το άγνωστο. Ενός ταξιδιού επιπλέον έξω από τα όρια της ζώνης του ευρώ και της ευρωπαϊκής ένωσης. Πιο καθαρά, εξάλλου, δεν μπορούσε να τοποθετηθεί σήμερα το υψηλόβαθμο στέλεχος της Ισπανικής Λίγκας όταν ερωτήθηκε σχετικά με το αν είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο η Μπαρτσελόνα να συνεχίσει να είναι η μεγάλη αντίπαλος της Ρεάλ μετά από μια δυνητική ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας. «Αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ» είπε. «Η Μπαρτσελόνα δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή στην Ισπανική Λίγκα. Το El Classico θα είναι πια παρελθόν.»

 Γι αυτό και όλοι όσοι σήμερα κατανοούν ότι  μια δυνατή Μπαρτσελόνα αποτελεί για την πόλη της αλλά και συνολικά την περιφέρειά της Καταλονίας, ρυθμιστικό  παράγοντα, ικανό να δρομολογήσει ή να επιβραδύνει τις όποιες ιστορικές πιθανές εξελίξεις, θεωρούν ότι στο πίσω μέρος του μυαλού των πολιτικών υποκινητών της καταλανικής απόσχισης υπάρχει μόνο η προσδοκία για κάτι περισσότερο μεν από το σημερινό επίπεδο αυτοδιαχείρισης τους, αλλά και σαφώς λιγότερο  από την πλήρη και οριστική ανεξαρτητοποίηση της περιοχής.