Βρήκε τα
πράγματα αλλαγμένα
μια υποθηκευμένη
γη
στους δανειστές
όλα δοσμένα
το καφενείο
στη σιωπή
το καφενείο
στη σιωπή
έχει ένα γιο
και μία κόρη
πού μαθαν
μόνο Αγγλικά
έφυγε νέος με
βαπόρι
γύρισε στα
πενήνταεπτά
γύρισε στα
πενήνταεπτά
κάποιοι τον
βλέπουν στην πλατεία
λένε: «του
ταχυδρόμου ο γιος»
πού λειπε
χρόνια είκοσιτρία
κι έγινε μια
βραδιά καπνός
κι έγινε μια
βραδιά καπνός»
τον
πλησιάζουν τον ρωτούνε
«ήρθα να
μείνω» λέει αυτός
μα εδώ οι
άνθρωποι δε ζούνε
του λέει ένας
νεαρός
του λέει ένας νεαρός
του λέει ένας νεαρός
«δεν έχεις ζήσει
και δεν ξέρεις
μοιάζεις πως
είσαι από χωριό
εκεί αν δεν
τα καταφέρεις
περνάς
χειρότερα από δω
περνάς
χειρότερα από δω
πάει η
Αμερική που ξέρεις
της ευκαιρίας
η καρδιά
τώρα ή
σκοτώνεις ή αρρωσταίνεις
όλα ή τίποτα
εκεί δα
όλα ή τίποτα
εκεί δα
γεννιούνται
άνθρωποι με μάρκες
και ετικέτες
στο κορμί
τσιτώνουν οι
έφηβες τις σάρκες
ράβουν
χαμόγελα οι γιατροί
ράβουν
χαμόγελα οι γιατροί»
ψάχνει έναν
τόπο να νικιέται
ν
αποτυγχάνει να μπορεί
να την
αράζει, να μισιέται
να μην
μπορεί ν αγαπηθεί
να μην
μπορεί ν αγαπηθεί
ψάχνει έναν
τόπο να μυρίζει
καλύτερα από
Αμερική
έστω κι αν
δεν τα ξεχωρίζει
θυμάρι από καμένη
γη
θυμάρι από
καμένη γη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου