Westworld (2016)

Όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα γράφονται πλέον και γυρίζονται  για τη μικρή οθόνη. Είναι η πολυτέλεια του χρόνου, η άνεση στη διαδικασία της αφήγησης, η έλλειψη άγχους για τα διαφυγόντα κέρδη,  που δίνει στους δημιουργούς  τη δυνατότητα να τελειοποιήσουν  τα σενάριά τους, να δώσουν στους χαρακτήρες τους ψυχολογικό υπόβαθρο, να πειραματιστούν με τη σκηνοθεσία και το μοντάζ, να δημιουργήσουν υπεραξίες με τη μουσική και τη φωτογραφία.

Γι αυτό και όλοι ανεξαιρέτως, συντελεστές και κοινό, μοιάζουν να απολαμβάνουν αυτή τη νέα πραγματικότητα, στην οποία η μια καλή σειρά διαδέχεται την άλλη.

Και είναι πράγματι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι οι θεατές φαίνεται να θυμούνται περισσότερο τις σειρές που είδαν τα προηγούμενα χρόνια και που τις είχαν ταυτίσει με  περιόδους της ζωής τους, παρά με τις ταινίες. Ενώ, οι δημιουργοί μπροστά στο ενδεχόμενο, να δουλέψουν για την τηλεόραση, όχι απλά δε δυσανασχετούν, αλλά πετάνε τη σκούφια τους, επιδιώκοντας με κάθε τρόπο τη συμμετοχή τους σε κάποιο φιλόδοξο πρότζεκτ, με την ελπίδα ότι έτσι η δουλειά τους   θα μπορέσει να φτάσει σε πιο δυναμικά ακροατήρια, που δε θα είναι φυσικά οι λιλιπούτειοι θεατές. 

Μερικοί τέτοιο δημιουργοί, ηθοποιοί, σκηνοθέτες και παραγωγοί, όπως ο Άντονι Χόπκινς, ο Εντ Χάρις, η Έβα Ρέιτσελ Γουντ και οι Τζέιμς Μάρσντεν και Ροντρίγκο Σαντόρο που συμμετέχουν στο Westworld  ονειρεύονται να φτιάξουν τη δική τους τηλεοπτική μυθολογία.

 Το “Westworld” ξεκινάει εντυπωσιακά από το πρώτο επεισόδιο. Η αρτιότητά του σε όλα τα επίπεδα είναι παροιμιώδης. Οι ηθοποιοί μοιάζουν να αντιλαμβάνονται ότι συμμετέχουν σε κάτι μεγάλο, κι αυτό καταφέρνουν να το περάσουν στο θεατή.

Και ναι, το WestWorld,  καταφέρνει ακόμα και να σε συγκινήσει, όπως σιγά σιγά σε εισάγει από  διαφορετικά επίπεδα αφήγησης, που θυμίζουν το LOST, στο μυστήριο του. Κι ας μην υπάρχουν ακόμα οι χαρακτήρες με τους οποίους θα μπορούσες να ταυτιστείς, η ταύτιση υπάρχει ακόμα και με μη ανθρώπινα όντα. Κι ας είναι ακόμη νωρίς για να διατυπώσεις μια εμπεριστατωμένη κρίση. Καμιά φορά πρέπει να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου, ειδικά όταν αυτό βαράει καμπάνες.

Η σειρά είναι βασισμένη στην ομώνυμη ταινία που προβλήθηκε το 1973 και αναφέρεται στη διαχείριση ενός θεματικού πάρκου που προσφέρει σε πλούσιους επισκέπτες την εμπειρία ενός φανταστικού γουέστερν κόσμου. Η αρμονία και η επιτυχής συνύπαρξη μέσα στο πάρκο εξαρτάται από το γεγονός ότι τα ανθρωποειδή υπακούουν πιστά σε προσχεδιασμένα σενάρια που τυποποιούν κατά κάποιο τρόπο τη μοίρα τους. Τι θα συμβεί όμως όταν κάποια από τα ρομπότ αρχίζουν να ανασύρουν στη μνήμη τους καταστάσεις από προηγούμενες χρήσεις τους με συνέπεια να βγουν εκτός αποδεκτής λειτουργίας;

Σύμφωνα με τον τελικό προγραμματισμό η πρώτη χρονιά του Westworld θα περιλαμβάνει 10 επεισόδια.