Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016
Τρίτη 28 Ιουνίου 2016
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016
Εκτός ΕΕ η Βρετανία-Νέος πρωθυπουργός μέχρι τον Οκτώβριο
Με την καταμέτρηση των ψήφων να πλησιάζει προς το τέλος της όλα δείχνουν ότι το Brexit θα αγγίξει ποσοστό της τάξης του 52%.. Μετά την επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα της Βρετανίας βουτιά καταγράφουν τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια κατά την έναρξη των συναλλαγών σήμερα. Με απώλειες άνω του 7% άνοιξε το χρηματιστήριο του Λονδίνου με τις βασικές τραπεζικές μετοχές να χάνουν μέχρι και το 30% της αξίας τους. "Η επιθυμία του βρετανικού λαού θα πρέπει να γίνει σεβαστή" δήλωσε πριν από λίγη ώρα ο πρωθυπουργός της Αγγλίας, Ντέιβιντ Κάμερον, που προανήγγειλε την απομάκρυνσή του από τον πρωθυπουργικό θώκο μέχρι το συνέδριο των Tories τον Οκτώβριο.
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016
I Believe In Miracles (2015)
Ένα από τα πιο διάσημα ποδοσφαιρικά παραμύθια δοσμένο με χιούμορ, συγκίνηση και άφθονο ανέκδοτο υλικό. Ο σκηνοθέτης Jonny Owen μας παρουσιάζει την επική πενταετία του χαρισματικού Μπράιαν Κλαφ στον πάγκο της Νότιγχαμ Φόρεστ από την 13η θέση της Β΄κατηγορίας μέχρι την κατάκτηση δύο συνεχόμενων κυπέλλων πρωταθλητριών. Ντοκιμαντέρ διάρκειας 104 λεπτών.
Ο άνθρωπος που νόμιζε πως έγινε Μασόνος
Painting: Mirza Zupljanin
-Εσύ είσαι δικός μας, είπε στο φιλαράκι μου τον Μπάμπη ο
δικαστικός επιμελητής
-Τί θα πει δικός σας; δεν καταλαβαίνω, είπε ο Μπάμπης
-Δικός μας ρε παιδί μου, ένας από εμάς, είπε ο δικαστικός
επιμελητής
Τότε ο Μπάμπης έβγαλε από το τσαντάκι του κάτι χρήματα για να τον πληρώσει και χαμογέλασε.
-Κι εμείς, γνωρίζουμε πολύ καλά τους δικούς μας ανθρώπους,
γι αυτό και τους φροντίζουμε αναλόγως, είπε ο δικαστικός επιμελητής
-Τι γνωρίζετε δηλαδή
για μένα, αναρωτήθηκε ο Μπάμπης
-Δε θεωρείς πολλή κακή τη σημερινή κυβέρνηση;
-Ναι, είπε ο Μπάμπης
-Και τον πρωθυπουργό ανεπαρκή;
-Ναι, είπε ο Μπάμπης.
-Δεν πιστεύεις επίσης ότι ένα τσίρκο θα μας κυβερνούσε
καλύτερα;
-Ακριβώς αυτό πιστεύω, είπε ο Μπάμπης, εντυπωσιασμένος.
- Ε, λοιπόν, αγόρι μου, του λέει, ο δικαστικός επιμελητής,
το μόνο που δε μπορώ να καταλάβω για σένα είναι το ακριβές μέρος που μυήθηκες,
-Μα δε μυήθηκα πουθενά
-Πως πως! του λέει ο δικαστικός επιμελητής. Μυήθηκες. Απλά
δε το γνωρίζεις. Όπως και οι περισσότεροι άλλωστε. Επειδή όμως εγώ είμαι ένας από τους λίγους που κατάλαβαν τη μύησή τους,
νομίζω ότι μπορώ να σε βοηθήσω
-Και πως έγινε αυτό, δήλωσε ο Μπάμπης, που άρχισε σιγά σιγά
να αποκτά κάποιο ενδιαφέρον.
-Πριν από είκοσι περίπου χρόνια, χτυπάει το τηλέφωνό μου
στις δύο τα ξημερώματα και ένας πελάτης με φωνάζει στα δικαστήρια για κάτι
ασφαλιστικά μέτρα, λέει ο δικαστικός επιμελητής. Εγώ πηγαίνω και με υποδέχονται
τέσσερις τύποι που με οδηγούν σε ένα υπόγειο και με υπνωτίζουν. Όταν ξυπνάω και
καταλαβαίνω ότι είμαι σωριασμένος στα σκαλιά της Ευελπίδων, επισκέπτομαι αμέσως τον πνευματικό μου, ο οποίος βλέποντάς
με σε μαύρα χάλια μου λέει:
-Μα καλά ρε κεφάλα, έχει ασφαλιστικά μέτρα στις δύο τα
ξημερώματα; Μετά μου εξηγεί τι ακριβώς μου έχει συμβεί και με στέλνει στο καλό.
Το επόμενο πρωί διασταυρώνομαι μ έναν πασίγνωστο δικηγόρο, με τον οποίο,
σημειωτέον, δεν έχω καμιά απολύτως
γνωριμία, ο οποίος με χαιρετάει: -Καλημέρα Περικλή. Καλημέρα αγόρι μου.
Ακριβώς από πίσω του περπατάει κι άλλος πασίγνωστος
δικηγόρος:-Περικλή μου, αδελφέ μου, κορυφαίε δικαστικέ επιμελητή της Αθήνας,
μου λέει κι εκείνος.
Τώρα, ο Μπάμπης έχει αρχίσει να αναρωτιέται για πολλά, αλλά
έχει ακόμα ορισμένες αμφιβολίες. Ρε μπας και;
Τότε ο δικαστικός επιμελητής του λέει: Αν πράγματι θέλεις να
πειστείς ότι είσαι ένας από εμάς, αύριο
το πρωί στάσου, για λίγο, έξω από την
Ευελπίδων μέχρι να περάσει κανένας πασίγνωστος μεγαλοδικηγόρος και μετά χαμογέλασέ του και κοίταξέ τον βαθιά στα μάτια.
Θα καταλάβεις αμέσως ότι, πρώτον
ανταποκρίνεται με θερμότητα και δεύτερον ότι γνωρίζει το όνομά σου.
Πηγαίνοντας να παραδώσει μια παραγγελία, το επόμενο πρωί, ο
Μπάμπης κάνει μια στάση μπροστά στην
Ευελπίδων και κοιτάζει κατάματα έναν μεγαλοδικηγόρο που τον πλησιάζει.
Ξαφνικά οι σφυγμοί του αρχίζουν n ανεβαίνουν, τα μηλίγγια του να χτυπούν και να τον πιάνει
μια αίσθηση εφίδρωσης και δίψας.
Ο μεγαλοδικηγόρος όμως όχι απλώς δε μιλάει στον Μπάμπη, αλλά
ούτε καν τον χαιρετάει.
-Όπως ακριβώς το φανταζόμουν. Μαλακίες… σκέφτεται ο Μπάμπης
και φεύγει.
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016
Quo Vadο; (2016)
Ο Checco είναι ένας Ιταλός δημόσιος υπάλληλος που κάνει τα πάντα για να μη χάσει τη θέση του στο ιταλικό δημόσιο. Στην πραγματικότητα, είναι ο μόνος που αρνείται να υπογράψει την απόλυσή του έναντι ενός αυξημένου εφάπαξ, όταν η νέα κυβέρνηση αποφασίζει να υλοποιήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα περικοπών στην ιταλική γραφειοκρατία. Εξαιτίας της στενοκεφαλιάς του ο Checco θα περιέλθει σε δυσμένεια και θα κληθεί να εργαστεί σε μέρη αφιλόξενα από τον Ιταλικό νότο έως το Βόρειο Πόλο και τη Νορβηγία. Εκεί, θα γνωρίσει και θα ερωτευθεί την ερευνήτρια Βαλέρια και θα προσπαθήσει να ενσωματωθεί σ έναν πολιτισμένο τρόπο ζωής καταπιέζοντας μέσα του τον αψύ και γεμάτο προκαταλήψεις ιταλικό εαυτό του. Η καλοκαιρινή κωμωδία του Gennaro Nuziante σημειώνει αυτή την περίοδο τεράστια επιτυχία στο box office της Ιταλίας ξεπερνώντας τα 72 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις τις πρώτες 8 εβδομάδες προβολής της.
Τρίτη 21 Ιουνίου 2016
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016
Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016
Οι λύκοι μάταια κουράζονται
Φτάσανε σε βαθιά γεράματα
χωρίς να έχουν μάθει γράμματα
χωρίς να γίνουνε σκληροί
ή να χουνε επιβληθεί
άκουσαν λόγια και ντροπιάστηκαν
μα από κάπου πάντα πιάστηκαν
σπάνια είχαν παντρευτεί
κάποιον που αγάπησαν πολύ
θύματα βίας κι εξαπάτησης
μιας άδικης γι αυτούς συνάρτησης
πάντα εκτελούσαν εντολές
πίνανε με μικρές γουλιές
σχεδόν απατηλά σε αγγίζουνε
με κάτι χέρια που ασπρίζουνε
κι αν ξέρουν όσα ένα παιδί
δεν τους τελειώνει η αναλαμπή
οι λύκοι άδικα κουράζονται
σαν πρόβατα κι αυτοί δικάζονται
όταν θα έρθει η στιγμή
που το λιοντάρι βρυχηθεί
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016
Τρίτη 14 Ιουνίου 2016
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016
Μέσα απ το ποτάμι και στα δέντρα (Έρνεστ Χεμινγουέι)
Ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας τοποθετεί μια ιστορία πάθους στην αγαπημένη του Βενετία. Η πόλη περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια, όπως ήταν μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, για να γίνει το θέατρο ενός έρωτα λιγάκι διαφορετικού από τους συνηθισμένους. Ένας μεσήλικας Αμερικανός συνταγματάρχης, ο Ρίτσαρντ Κάντγουελ, ερωτεύεται παράφορα τη Ρενάτα, μια 19χρονη ιταλίδα κόμισα. Κατακυριευμένος από τον αναζωογονητικό έρωτα που του προσφέρει η Ρενάτα. ο Κάντγουελ προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές του πολέμου ώστε να μπορέσει συλλάβει έστω μια μικρή υπόνοια από τα χαμένα του νιάτα. Το βιβλίο εκδόθηκε στα 1950 και είναι το πρώτο που ο Χεμινγουέι έγραψε μετά το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα" το οποίο είχε εκδοθεί δέκα χρόνια πρωτύτερα. Από τις εκδόσεις Καστανιώτη-Εικοστός αιώνας. Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος
Τρίτη 7 Ιουνίου 2016
Απόψε, αν θες!
Painting: Sabina D' Antonio
Να μου
μηνύσεις πού θα φας
να μην
ανησυχώ για σένα
κι αν
ταξιδέψεις πού θα πας
να σου
εμφανιστώ στο τέρμα
όταν χαθεί η
καταχνιά
από τις γούβες
και τους λάκκους
στείλε μου
λίγη ερημιά
με τους θλιμμένους
σου τους δράκους
εγώ θα είμαι
ο αυγερινός
κι εσύ θα είσαι η σελήνη
κι αν δεν μας
θέλει ο ουρανός
θα
βολευτούμε σ ό,τι μείνει
σε νιώθω σα μικρό σπασμό
αλλά δε θέλω
να μου ανήκεις
απόψε, αν
θες, σ αναζητώ
στα δυτικά της
Σαλονίκης
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016
Εσύ που δείλιαζες την κρίσιμη στιγμή
Είναι ένας
έρωτας σκιώδης, φευγαλέος
σαν όταν
βρίσκεις κάποια για να συζητάς
και νιώθεις
δίπλα της μοναδικός κι ωραίος
και στον
αέρα για εκείνην περπατάς
είναι ένας
έρωτας χαμένος από χέρι
σαν δύο
τρένα που περνούν αντικριστά
κάτι που
σβήνει με το πρώτο το αγέρι
και σου
αφήνει μία πέτρα στην καρδιά
Και τότε λες
για να αντέξεις ένα ψέμα
Πως είναι ο
έρωτας μια ουσία χημική
Σαν όταν
τρως σοκολατάκια εικοσιένα
Και
περιμένεις να περάσει ως το πρωί
Κι έχεις στα
χέρια σου ένα όνομα μονάχα
Δίχως
ταυτότητα και δίχως αριθμό
Τι να ναι ο
έρωτας αναρωτιέσαι τάχα
Κι αν μου
αξίζει ή ξανά θα ερημωθώ
Και τότε λες
το όνομά της για να αντέξεις
Εσύ που δείλιαζες την κρίσιμη στιγμή
Ψάχνεις
αστέρι μαγικό να τη γυρέψεις
και να δειλιάσεις άλλη μια φορά γι αυτή
Κυριακή 5 Ιουνίου 2016
Κλείσε τα μάτια μια φορά κι εσύ για μένα
painting: Yer Il Ms
Τα πιάνει όλα πάλι απ την αρχή
να τα
ερμηνεύσει, να τα ξαναδεί
και βήμα
βήμα τη ζωή να σαγηνεύσει
πηγαίνει
πίσω πάλι στη σχολή
να πάρει το πτυχίο
και να βρει
μια μελωδία
τη ζωή της ν ανατρέψει
Μα εμείς δεν
τραγουδάμε άλλο πια
Και μας αφήνει δυστυχώς και η γενιά
Που το
τραγούδι δεν το είχε για ντροπή
Εμάς το μόνο
που μας νοιάζει πια
Είναι να
έχουμε εξουσία και λεφτά
Για να
απαντήσουμε σ αυτόν που μας φθονεί
Μη με
παρεξηγείς που θα το πω
όταν θα
έρθει η σειρά μου θα μαι εδώ
όταν η ανάμνηση
θα φτάσει και σε μένα
θα με
κοιτάξεις και θα σου χαμογελώ
θα
προχωρήσεις στον επόμενο σταθμό
κι όταν
γυρίσεις όλα θα ναι το ίδιο ψέμα
ήθελα από
χρόνια να στο πω
μ αρέσει πια
κι εγώ να τραγουδώ
κλείνω τα
μάτια και θυμάμαι πάντα εσένα
μα είναι
άδικο και μάταιο αυτό
δεν είναι
ψεύτικο, δεν είναι αληθινό
κλείσε τα
μάτια μια φορά κι εσύ για μένα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)