Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να δημιουργήσει παραγωγικό μοντέλο; (Σχόλιο)

Υπάρχει κάτι βαθύτερο από την απουσία κεντρικού σχεδιασμού και εθνικής στρατηγικής που δε μας επιτρέπει  να δημιουργήσουμε   ένα σοβαρό παραγωγικό μοντέλο.  Είναι η τεράστια προκατάληψη που αισθανόμαστε απέναντι σε οτιδήποτε παράγεται εδώ. Κι επίσης ότι  ως λαός δεν έχουμε ούτε την αίσθηση του χρέους απέναντι στην εγχώρια παράγωγή, ούτε και  τη διάθεση να υποστηρίξουμε τα προιόντα μας, όπως κάνουν άλλοι. Γι αυτό και όλες οι επιτυχημένες οικονομίες ξεκινούν τον ετήσιο κύκλο τους με αέρα στα πανιά τους κι έχοντας κάνει μια  σχετικά γενναία  απόσβεση του κόστους της παραγωγής τους, χάρις αποκλειστικά  στην εγχώρια αγορά τους. 

Είναι και κάτι ακόμα, όμως: Στον αναπτυγμένο κόσμο "αγαπώ την πατρίδα μου" θα πει ότι τηρώ τους νόμους, υπερασπίζομαι την κοινή λογική, πληρώνω τους φόρους που μου αναλογούν, ενδιαφέρομαι για κάτι που να ξεπερνάει το τομάρι μου και υποστηρίζω την εγχώρια παραγωγή. Εδώ, σημαίνει ότι δυσκολεύω περισσότερο τη ζωή των προσφύγων, χτυπώ στο κορμί μου αρχαιοπρεπή tattoos, καρφώνω στο μπαλκόνι μου τεράστιες σημαίες και τυπώνω στα μπλουζάκια μου αρχαία γνωμικά.