Ηρακλής από άλλους κόσμους

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η σημαία στην Ελλάδα δεν κυματίζει στο ίδιο ύψος για όλους.  Ιδιαίτερα στο χώρο του αθλητισμού αυτό γίνεται περισσότερο εμφανές. Αν εστιάσουμε ακόμα περισσότερο στο χώρο του ποδοσφαίρου, θα μπορέσουμε δούμε να ένα άμεσο καθρέφτισμα της κοινωνίας που δε λέει τίποτα λιγότερο από τα πάντα. Οι διακαής πόθοι, τα ανομολόγητα συμφέροντα, η προσπάθεια διάλυσης του αντιπάλου, η μάχη για τη διαχείριση της αναξιοπιστίας διαιτητών και παραγόντων, είναι όλα εκεί και αποτελούν συστατικά στοιχεία μιας πραγματικότητας που δεν θα αλλάξει σύντομα.

Ο Ηρακλής έπεσε θύμα αυτής της σύνθετης πραγματικότητας και καταποντίστηκε στα πιο χαμηλά σκαλοπάτια της ιστορίας του, μετά από μια συνωμοσία αδίστακτων συμφερόντων που τον συνάντησε απαξιωμένο διοικητικά και κατάφερε να τον γκρεμίσει, αλλά όχι και να τον οδηγήσει στην πλήρη του διάλυση. Το εισαγγελικό πόρισμα για την υπόθεση με τους στημένους αγώνες τον δικαιώνει πέρα ως πέρα. Η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης είναι πολύ σημαντική για το λαό μιας ομάδας που το βρώμικο καλοκαίρι του 2011 θρήνησε νεκρούς και βαριά αρρώστους.

Σήμερα η ομάδα έχει βρει τα πατήματά της  και αποκτάει σταδιακά λίγη από την παλιά της δυναμική, έχοντας φτιάξει ένα πολύ δυνατό σύνολο με αδιαπέραστη άμυνα και παραγωγική επίθεση. Είναι μαζί με την ΑΕΚ οι δύο μεγάλες ομάδες που διεκδικούν την επιστροφή τους στην κατηγορία, εξέλιξη που θα έχει ως αποτέλεσμα και τη θεαματική αναβάθμιση της Superleague. Θεωρώ όμως ότι η προσπάθεια των δύο ομάδων δεν θα είναι η ίδια. Η ΑΕΚ έχει μεταβάλλει κάθε παιχνίδι της σε μια γιορτή. Το θέμα δεν είναι αν θα κερδίσει, ή αν θα χάσει, αλλά αν θα ικανοποιήσει τον κόσμο της με το θέαμα που θα προσφέρει. Οι αντίπαλοί της μοιάζουν να μπαίνουν στο γήπεδο για να αντιμετωπίσουν την Μπαρτσελόνα και να αποτελέσουν ένα κομμάτι αυτής της γιορτής. Αντίθετα, ο Ηρακλής βγαίνει από κάθε αναμέτρηση εξαντλημένος και συνήθως λαβωμένος. Και  δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αγωνίζεται σ έναν πολύ δυσκολότερο όμιλο από αυτόν της ΑΕΚ, αλλά και το ότι οι αντίπαλοί του κάνουν πάντα αυτό που πρέπει. Μπαίνουν μέσα στο γήπεδο για να πάρουν αποτέλεσμα, τελεία. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον  περσινό αγώνα με τον Ηρακλή Ψαχνών στο Καυτατζόγλειο Στάδιο δεν μπορείς να βρεις. Τα Ψαχνά, λοιπόν, που πριν από λίγες ημέρες φιλοδωρήθηκαν με πέντε γκολ από την ΑΕΚ (τα τρία από τα οποία στο πρώτο μόλις δεκάλεπτο), άφησαν τα κόκκαλα τους μέσα στο γήπεδο για να πάρουν μια ισοπαλία που αποδείχθηκε  καθοριστική για τη μάχη της ανόδου. Τελικά, όπως όλοι γνωρίζουμε, η Νίκη Βόλου πήρε το ένα από τα εισιτήρια της ανόδου, για να αποχωρήσει πριν από λίγες ημέρες από το πρωτάθλημα.

Θέλω να πω εξαρχής τι εννοώ και τι δεν υπονοώ. Δεν υπονοώ ότι η ΑΕΚ κερδίζει τα παιχνίδια με παράνομο τρόπο, αλλά και δεν θεωρώ  ότι έχει τόσο αξιόλογη ομάδα ώστε να τα καθαρίζει με τόσο συνοπτικές διαδικασίες. Νομίζω ότι η πραγματικότητα βρίσκεται στην παράσταση νίκης δηλαδή στο κλίμα βέβαιης και δικαιωματικής ανόδου που έχουν καλλιεργήσει τα μέσα ενημέρωση για την αθηναϊκή ομάδα. Αυτό κάνει τους αντιπάλους της να μη θέλουν να της χαλάσουν τη γιορτή και το κέφι, και να κοιτάνε απευθείας το επόμενο παιχνίδι.

 Νομίζω λοιπόν ότι ο πραγματικός αντίπαλος της ΑΕΚ, θα είναι ο Ηρακλής στα πλέι οφ. Κι εκεί θα μπορέσουμε να δούμε δύο τουλάχιστον πολύ ενδιαφέροντα παιχνίδια ανάμεσα σε δύο παλιούς γνωστούς. Μέχρι τότε οι δύο ομάδες θα κινηθούνε προς το στόχο τους από διαφορετικούς δρόμους, καθώς θα έχουνε διαφορετικά προβλήματα να αντιμετωπίσουνε.

 Αλλά επειδή δεν ευελπιστώ ότι ο Ηρακλής θα δοκιμάσει κάποια διαφορετική αντιμετώπιση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κυρίως τη ΝΕΡΙΤ, θέλω να πω προς όλους όσους έχουν διατηρήσει μέσα τους ανέπαφη κάποια νησίδα αντικειμενικής θεώρησης των πραγμάτων ότι ο αρχαιότερος σύλλογος στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν παρακατιανός επειδή αγωνίζεται σ ένα γήπεδο αχανές και παγωμένο, ανίκανο να αναδείξει τη μαζικότητα του κοινού του.

Ότι, ο σύλλογος που έχει κατακτήσει συνολικά 77 τίτλους σε δέκα διαφορετικά αθλήματα δε δικαιούται να απολαμβάνει μικρότερο σεβασμό από τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες.

Ότι ο σύλλογος, που έχει υποστεί αλλεπάλληλες γενοκτονίες και καταστροφές συγκεντρώνει σήμερα στο γήπεδό του περισσότερο κόσμο κι από τις ομάδες της Superleague και δικαιούται τουλάχιστον  να διεκδικήσει επί ίσοις όροις την επιστροφή του στη μεγάλη κατηγορία.

Και μέσα σ αυτούς τους όρους δεν μπορεί να μην συμπεριλαμβάνετε και η ισότητα στην προβολή της ομάδας. Δεν είναι δηλαδή δυνατό  να θεωρείται αυτονόητη ή μία από τις δύο θέσεις που οδηγούν στην κατηγορία, αλλά να μη παραδεχόμαστε ότι μ αυτό τον τρόπο δημιουργείται από τα αποδυτήρια ένα κλίμα σχετικής παραίτησης για τους αντιπάλους της ΑΕΚ. Ας αφήσουμε λοιπόν τις δύο  ομάδες να αναμετρηθούν εντός του γηπέδου , ανεπηρέαστες, όμως, από αυτά που συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν παρασκηνιακά.