Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

ΣΤΕ: Αντισυνταγματικός κρίθηκε ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες



Αντισυνταγματικό έκρινε το νόμο του υπουργού Επικρατείας, Νίκου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο διαγωνισμός κρίνεται άκυρος με ψήφους 14-11 και πλέον καλείται το κράτος να επιστρέψει τις προκαταβολές που πήρε από τους 4 πλειοδότες (Αλαφούζο, Σαββίδη, Μαρινάκη, Κυριακού).

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

"Ma Ma" 2016-ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ



Νέες ταινίες. Η νέα ταινία του Χούλιο Μέντεμ "Ma Ma" με την Πενελόπε Κρουζ να επιστρέφει στην ενεργό δράση έπειτα από μικρή αποχή πέντε χρόνων λόγω μητρότητας, μιλά, σύμφωνα με  τα λόγια του δημιουργού της "για το πως κανείς αντιδρά σε μια τραγωδία, δημιουργώντας τη διάθεση να ζήσει, να επιβιώσει, να βρει τη χαρά". Ο Μέντεμ χαρακτηρίζει το "Ma Ma" ένα "φωτεινό" φιλμ ενώ η ταλαντούχα Iσπανίδα σταρ κάνει λόγο για έναν από τους πιο "πολύπλοκους και όμορφους χαρακτήρες που έχει υποδυθεί, και σίγουρα τον πιο δύσκολο".
Μια γυναίκα διαγιγνώσκεται με καρκίνο του μαστού, λίγες μόλις ημέρες αφότου μείνει άνεργη και εγκαταλειφθεί από τον άντρα της. Πνιγμένη από την αδικία, αλλά και κόντρα στην αρχική απογοήτευση που τη διακατέχει, η γυναίκα θα συμπαρασταθεί έναν άντρα που πέφτει την ίδια περίοδο θύμα της αδυσώπητης μοίρας.
Με φόντο μια Ισπανία η οποία βυθίζεται στα οικονομικά προβλήματα και την ανεργία που κληρονόμησε από την περίοδο της κατάρρευση της κτηματομεσιτικής αγοράς, ο Χούλιο Μέντεμ παραδίδει ένα υποδειγματικό λεπτών αποχρώσεων δράμα στο οποίο η γυναικεία ψυχοσύνθεση αντικατοπτρίζει κρυστάλλινα την κοινωνική πραγματικότητα που βιώνει μια γενιά ανθρώπων που έμαθε να ζει και να επιβιώνει μέσα στην ανασφάλεια και την έλλειψη προοπτικής.
Ο σκηνοθέτης των "Εραστών του Αρκτικού Κύκλου" στην πρώτη του συνεργασία με την Πενελόπε Κρουζ ανανεώνει την πρώιμη παράδοση που τείνει να δημιουργήσει ο σύγχρονος Ισπανικός κινηματογράφος αγγίζοντας θέματα επώδυνα και ενοχλητικά, φτιάχνοντας όμως μια ταινία για το ευρύ κοινό που διαθέτει εκτός από μια έντονη δύναμη, ενέργεια, χιούμορ και συγκίνηση.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Η Αποφοίτηση-Graduation 2016-ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

Νέες ταινίες. Μία μόλις ημέρα πριν από την έναρξη των καθοριστικών εξετάσεων, οι οποίες, εν πολλοίς, θα κρίνουν  αν θα γίνει δεκτή με υποτροφία σε βρετανικό πανεπιστήμιο, μια άριστη μαθήτρια πέφτει παρ ολίγον θύμα βιασμού. Κόντρα στην επιθυμία της ίδιας του της κόρης, που είναι σοκαρισμένη και τραυματισμένη από το περιστατικό καθώς και των αρχών που διατείνεται πως τον διέπουν ο πατέρας της αναλαμβάνει να αξιοποιήσει τις γνωριμίες του προκειμένου η κόρη του να εξασφαλίσει τη βαθμολογία που της χρειάζεται. Για να το πετύχει αυτό ο γιατρός πατέρας μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο αλληλοεξυπηρετήσεων όπου το δούναι και λαβείν που αναγκάζεται να υπηρετήσει απειλεί ξεκάθαρα το μέλλον του ίδιου, μα και του παιδιού του. Ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του σύγχρονου ρουμανικού κινηματογράφου, ο Κριστιάν Μουνγκίου, χρησιμοποιεί την οικογενειακή μονάδα για να αντικατοπτρίσει κρυστάλλινα τη ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα της σύγχρονης Ρουμανίας, μέσα στην οποία δεσπόζουν η διαφθορά, το πελατειακό σύστημα, η αναξιοκρατία και ο πατερναλισμός.
Και τελικά τα οριακά μέσα που χρησιμοποιεί ο πατέρας προκειμένου να εξασφαλίσει ότι το παιδί του θα φύγει από τη χώρα του για να ζήσει σε μια πιο πολιτισμένη και αξιοκρατική κοινωνία της δύσης αποδεικνύεται ότι είναι τα ίδια με εκείνα που χρησιμοποιούν όλοι όσοι κάνουν αβίωτη την πραγματικότητα για ένα κομμάτι  της νεολαίας που επιθυμεί να βασιστεί στις δικές του  δυνάμεις. Από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων χρόνων με βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών και υποψήφιο για Χρυσό Φοίνικα.

"Αγανάκτηση-Indignation" 2016-ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ


Νέες ταινίες. Όχι τυχαία η ταινία toy Τζέιμς Σέιμους ξεκινάει με μια σύντομη αλλά απαιτητική σκηνή δράσης σε κάποια εμπόλεμη ζώνη της Κορέας. Μ αυτή την επιλογή θέλει να μας δείξει ότι ο Μάρκους, ένας νεαρός ιδεαλιστής εβραϊκής καταγωγής με ανήσυχο πνεύμα και ανυπότακτο χαρακτήρα έχει μια εναλλακτική για τη ζωή του που πρέπει οπωσδήποτε να αποφύγει. Τη στρατολόγησή του στον αμερικανικό στρατό.
Για να το πράξει αυτό θα πρέπει να εγκαταλείψει την υπερπροστατευτική οικογένειά του και να σπουδάσει με υποτροφία σε ένα έγκριτο κολέγιο του Οχάιο, όπου από τη μια παλεύει με τον ίδιο τον συντηρητισμό μέσα στον οποίο γαλουχήθηκε από την οικογένειά του,  ενώ από την άλλη γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο μιας συμφοιτήτριάς του, της Ολίβια, που αποδεικνύεται αρκετά "απελευθερωμένη" για την εποχή. Η ταινία- που αποτελεί μεταφορά στον κινηματογράφο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ- κυλάει κάπως αργά, απόρροια της σφικτής πρόζας του μυθιστορήματος μα και της επιθυμίας του Τζέιμς Σέιμους να υπηρετήσει το αληθινό πνεύμα του Ροθ. Στα πλεονεκτήματα της ταινίας είναι ότι διαθέτει καλή φωτογραφία, στέρεους χαρακτήρες, ατμόσφαιρα και ενδιαφέροντες διαλόγους.
Σε μια υπερβολικά συντηρητική κοινωνία έχεις μόνο δύο επιλογές, είτε να υποταχθείς είτε να συντριβείς, μας λέει τελικά ο Φίλιπ Ροθ.

Λιμάνι Θεσσαλονίκης-Αποθήκη 1


Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Hell on Wheels


Μια από τις μεγαλύτερες και πιο αναπάντεχες επιτυχίες της αμερικανικής τηλεόρασης είναι το γουέστερν "Hell On Wheels", το οποίο, αν και ξεκίνησε με σκοπό να ολοκληρωθεί μέσα σε λίγα επεισόδια ήδη διάγει τον πέμπτο του κύκλο. Αν και σου δίνει την εντύπωση ότι κυλάει αρκετά αργά η ιστορία είναι συναρπαστική, καθώς εστιάζει περισσότερο στους χαρακτήρες και λιγότερο στη δράση, που όμως δε λείπει. Το "Hell On Wheels" αφηγείται την αιματοβαμμένη ιστορία της δημιουργίας του αμερικανικού σιδηροδρόμου, εστιάζοντας στα συγκρουόμενα συμφέροντα που αναπτύχθηκαν κατά μήκος της διαδρομής, τα οξυμένα πάθη και τις φυλετικές αντιπαραθέσεις, χωρίς φυσικά να λείπουν ούτε τα ανθρώπινα πάθη, ούτε και οι ίντριγκες που αναδύονταν μέσα από τις υπόγειες συγκρούσεις για τα πρώτα λάφυρα του πολέμου και την οριοθέτηση του ζωτικού χώρου, μεταξύ του ιδιωτικού κεφαλαίου και της κρατικής εξουσίας.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

Πρώτη φορά Αριστερό



Όταν ο ορθοπεδικός μού συνέστησε απόλυτη  ξεκούραση και θεραπεία του δεξιού μου χεριού, λόγω μιας φλεγμονής που αναπτύχθηκε  στη ρίζα του αντίχειρα, πιθανών  από σχεδιαστική καταπόνηση, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι αυτό δεν έπρεπε να μου συμβεί  ακριβώς τη στιγμή που ετοιμάζομαι να δημοσιεύσω τα πρώτα μου κόμικς στο blog μου και φυσικά στην ειδική σελίδα που ετοιμάζω στο FACEBOOK.


Η αλήθεια όμως είναι ότι όχι μόνο δε συνθηκολόγησα με την ιδέα της ατυχίας, αλλά αμέσως  μόλις βρέθηκα στο σπίτι μου, η αντίδρασή μου ήτανε άμεση. Έπιασα το μολύβι με το αριστερό, κι άρχισα να γραντσουνάω κάποιες τυχαίες γραμμές και μετά να φτιάχνω κύκλους και διάφορα σχήματα. Μετά άρχισα να γράφω κάποιες λεξούλες και η αίσθηση ότι βρίσκομαι ξανά στην πρώτη τάξη του δημοτικού επανήλθε στη μνήμη μου, φέρνοντας εικόνες από ένα υποφωτισμένο δωμάτιο, στο οποίο μάθαινα  ότι  το δεξί μου χέρι  ήταν αυτό από την πλευρά της λάμπας, ενώ το αριστερό εκείνο που βρίσκεται στο σκοτάδι. Έτσι ενίσχυσα την πεποίθησή μου ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, αρκεί να έφερνα το αριστερό μου χέρι από την πλευρά της λάμπας.
Αυτό που ακολούθησε ήταν πραγματικά αποκαλυπτικό. Σαν έτοιμο από καιρό, το αριστερό μου χέρι άρχισε να ανταποκρίνεται ακόμα και στις πιο δύσκολες απαιτήσεις μου. Λες και ξυπνούσε αργά τα βράδια το μπαγάσικο, όταν εγώ κοιμόμουν και πήγαινε μόνο του σε μια γωνίτσα και έκανε κρυφά πρακτική με τις ώρες. Τέτοιο μυστήριο με κατέκλυσε από τη δεξιότητά του.
Ωραία, όλα αυτά, βέβαια και πολύ ενθαρρυντικά, αλλά να δούμε τώρα τί πρέπει να κάνω για να αντιμετωπίσω τη δικαιολογημένη ζήλια του δεξιού που μετά από τόσες χιλιάδες ώρες δουλειάς αλλά και ατελείωτων δισταγμών, βλέπει τώρα το αριστερό χέρι που δε δούλεψε ποτέ στη ζωή του να έρχεται φορτσάτο και αποφασισμένο  να γράψει και να σχεδιάσει εδώ και τώρα τα κόμικς που εκείνο ονειρευόταν ότι θα έκανε, αλλά συνεχώς το ανέβαλε.  Comics soon, λοιπόν. Έστω κι αν το Δεξιό με παρακαλάει να περιμένω λίγο ακόμα  προτού ξεκινήσω ώστε να αναρρώσει πλήρως, ενώ το αριστερό είναι έτοιμο να ξεκινήσει ακόμα και αύριο, κατηγορώντας το άλλο για παθολογική αναβλητικότητα. 

Όπως και νάχει, πάντως εγώ θα πρέπει πολύ σύντομα να βρω μια ισορροπία ανάμεσα στα δυο τους ώστε να αποφασίσω τί τελικά πρέπει να κάνω  γιατί, μεταξύ μας, εχθές η κατάσταση πήγε να εκτραχυνθεί με τα δυο τους να πιάνονται στα χέρια και  το δεξιό μου  να κατηγορεί το αριστερό μου για αθεράπευτο τυχοδιωκτισμό και σπάνια επιπολαιότητα που μπορεί να με οδηγήσει στην καταστροφή, ενώ το αριστερό να το κατηγορεί για δημοσιουπαλληλική νοοτροπία, παράδοση άνευ όρων στις απαιτήσεις της στασιμότητας, της μεμψιμοιρίας, και της μετριότητας .


Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Die Fremde 2010-Selectrespect-ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ



Νέες ταινίες. Η ταινία Die Frembe της Αυστριακής σκηνοθέτιδας και σεναριογράφου Feo Alabag απέσπασε το 2010 το βραβείο δεύτερης καλύτερης γερμανικής ταινίας  στο Deutscher Filmpreis. Πρόκειται για μια δραματική , ευαίσθητη κι ανθρωποκεντρική ταινία, η οποία σχολιάζει με δεικτικό τρόπο τις θρησκευτικές αγκυλώσεις που ταλαιπωρούν την τουρκική κοινότητα στη Γερμανία, ως προέκταση της εξαγωγής ενός εθιμικού δικαίου που συνθλίβει τα όρια του ζωτικού χώρου μέσα στον οποίο υποχρεώνονται να περιοριστούν οι γυναίκες.
Παρακολουθούμε την ιστορία της Umai μιας νεαρής γυναίκας τουρκικής καταγωγής που αποδρά από τον καταπιεστικό της γάμο στην Κωνσταντινούπολη παίρνοντας μαζί και το γιο της.
Η Umai, πηγαίνοντας στη Γερμανία για να βρει δουλειά και να τελειώσει το σχολείο,  έρχεται αντιμέτωπη με την υπερβολική αντίδραση της οικογένειάς της, η οποία θεωρεί ότι την ντρόπιασε.
Για να σταθεί στα πόδια της η Umai παλεύει με θεούς και δαίμονες, έχοντας ως μεγάλο της αντίπαλο την ίδια της την οικογένεια, η οποία τοποθετεί ακόμα και πάνω από τη ζωή του παιδιού της τις παραδοσιακές αξίες της τουρκικής κοινότητας.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Στον Μπομπ Ντίλαν το Νόμπελ Λογοτεχνίας


Όπως ανακοίνωσε η Σουηδική Ακαδημία, ο Μπομπ Ντίλαν κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2016.
Αυτή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμό που ένας τραγουδοποιός τιμάται με Νόμπελ.
Στην ανακοίνωσή της η Ακαδημία ανέφερε πως ο μουσικός και συγγραφέας "έχει δημιουργήσει νέες μορφές ποιητικής έκφρασης μέσα στη σπουδαία αμερικανική μουσική παράδοση".

Πέθανε ο βραβευμένος με νόμπελ λογοτεχνίας συγγραφέας, Ντάριο Φο




Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997, Ιταλός συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης, Ντάριο Φο. Στην αιτιολόγηση του Νόμπελ Λογοτεχνίας η Σουηδική Ακαδημία αναφέρει ότι τιμάει το σύνολο του έργου του, στο οποίο παρουσιαζόταν ως μια εξέχουσα περίπτωση επικού ηθοποιού κατά το μπρεχτικό πρότυπο.

"Έφυγε" σε ηλικία 90 ετών ο Πολωνός σκηνοθέτης Αντρέι Βάιντα


Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών ο πολυβραβευμένος Πολωνός σκηνοθέτης, Αντρέι Βάιντα.
Ο Βάιντα υπήρξε ένας πολιτικοποιημένος σκηνοθέτης που δεν δίστασε να συγκρουστεί με κάθε μορφή εξουσίας προκειμένου να υπερασπιστεί την πίστη του στην πνευματική ελευθερία. Οι πλέον πολιτικές του ταινίες ήταν οι βραβευμένες "Ο άνθρωπος από μάρμαρο" και "ο άνθρωπος από σίδερο", ενώ έμμεσα πολιτικές αναφορές υπάρχουν στο σύνολο σχεδόν του έργου του, το οποίο αποτελείται από 56 ταινίες. Η ταινία "Κατίν" που αποτελεί χρονικό της φοβερής σφαγής Πολωνών αξιωματικών, τον έβαλε στο στόχαστρο της "αριστερής" διανόησης. Ωστόσο ο Βάιντα δήλωσε πως "η ταινία δε γυρίστηκε για εκδικητικούς λόγους, αλλά για να ξεκαθαρίσει ένα σκοτεινό κομμάτι της πολωνικής ιστορίας".

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Λιμάνι Θεσσαλονίκης-Κρουαζιερόπλοιο Prinsendam

Ένα από τα μεγαλύτερα, αμερικανικών συμφερόντων, επιβατικά κρουαζιερόπλοια στον κόσμο, το εκπληκτικό Prinsendam, με 850 επιβάτες, έριξε  το πρωί της Κυριακής, και για λίγες μόνο ώρες ,άγκυρα στη Θεσσαλονίκη.

Thessaloniki-Prinsendam (Cruise Ship)


Θεσσαλονίκη-Τοπ Χανέ-Το φρούριο του Βαρδαρίου

Το εγκαταλελειμένο στη μοίρα του Τοπ Χανέ, το οποίο στα τούρκικα σημαίνει "το σπίτι του κανονιού" χτίστηκε από το σουλτάνο Σουλεϊμάν Μεγαλοπρεπή κατά τη διάρκεια μιας σύντομης παραμονής του στη Θεσσαλονίκη τον χειμώνα του 1546. Είναι έργο του αρχιτέκτονα Χινάν, ο οποίος σχεδίασε και το Μπλε Τζαμί της Κωνσταντινούπολης.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Ταξί στην Τεχεράνη (Τζαφάρ Παναχί)



Η αποθέωση της απλότητας στη χρήση της κινηματογραφικής φόρμας δια χειρός Τζαφάρ Παναχί.
Ο Ιρανός σκηνοθέτης βρίσκεται σε αυστηρό περιορισμό από τις ιρανικές αρχές για τις συνολικότερες κοινωνικές του πεποιθήσεις. Γίνεται, λοιπόν, οδηγός ταξί στους δρόμους της δυσπρόσιτης στο δυτικό κόσμο Τεχεράνης και φτιάχνει μια ρεαλιστική ταινία, γεμάτη ανθρωπιά, χιούμορ και αβίαστο συναίσθημα, σκιαγραφώντας ανθρώπους διαφορετικών τάξεων, ηλικιών και αντιλήψεων.
Η ταινία του Τζαφάρ Παναχί "Ταξί στην Τεχεράνη" αποτελεί επιπλέον και ένα δεικτικό σχόλιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα του, το διχασμό που υπάρχει στην κοινωνία ανάμεσα στις νέες και τις παλιότερες αντιλήψεις και την καλλιέργεια των προκαταλήψεων που εξακολουθεί να γίνεται συστηματικά μέσα από την δημόσια εκπαίδευση. Η ταινία βραβεύτηκε με τη Χρυσή Άρκτο στο περσινό Φεστιβάλ του Βερολίνου.

Το Μερίδιο του Νεκρού (Γιασμίνα Χάντρα)







Το βραβευμένο, ως το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα στη Γαλλία το 2004 βιβλίο του Αλγερινού συγγραφέα Γιασμίνα Χάντρα, θεωρείται μια από τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης αραβικής λογοτεχνίας. Στο "Μερίδιο του Νεκρού" πρωταγωνιστεί ο ιδιόρρυθμος αστυνόμος και συγγραφέας Μπράιμ Λομπ, ο οποίος αναλαμβάνει με κάποια δυσθυμία να παρακολουθεί στενά έναν επικίνδυνο κατά συρροή δολοφόνο, στον οποίο η κυβέρνηση αποφάσισε να χαρίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και ο Λομπ, μέσα από τον αέναο κύκλο της διαφθοράς, θα πραγματοποιήσει μια πραγματική κατάβαση στην κόλαση που θα τον οδηγήσει σε μια οδυνηρή αναβίωση των τραγικών γεγονότων που ακολούθησαν την περίοδο της εξέγερσης κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας, κατά τη διάρκεια της οποίας διακρίθηκε ιδιαίτερα σαν μουτζαχεντίν. Με στοιχεία νουάρ, ρευστή αφήγηση, και πυκνή δομή αστυνομικού μυθιστορήματος "Το Μερίδιο Του Νεκρού" είναι ένα συναρπαστικό αφήγημα που χαρακτηρίζεται από αυθεντικότητα γραφής και ειλικρίνεια.

Εκδόσεις Κατανιώτη
Μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος


Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

Westworld (2016)


Όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα γράφονται πλέον και γυρίζονται  για τη μικρή οθόνη. Είναι η πολυτέλεια του χρόνου, η άνεση στη διαδικασία της αφήγησης, η έλλειψη άγχους για τα διαφυγόντα κέρδη,  που δίνει στους δημιουργούς  τη δυνατότητα να τελειοποιήσουν  τα σενάριά τους, να δώσουν στους χαρακτήρες τους ψυχολογικό υπόβαθρο, να πειραματιστούν με τη σκηνοθεσία και το μοντάζ, να δημιουργήσουν υπεραξίες με τη μουσική και τη φωτογραφία.
Γι αυτό και όλοι ανεξαιρέτως, συντελεστές και κοινό, μοιάζουν να απολαμβάνουν αυτή τη νέα πραγματικότητα, στην οποία η μια καλή σειρά διαδέχεται την άλλη.
Και είναι πράγματι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι οι θεατές φαίνεται να θυμούνται περισσότερο τις σειρές που είδαν τα προηγούμενα χρόνια και που τις είχαν ταυτίσει με  περιόδους της ζωής τους, παρά με τις ταινίες. Ενώ, οι δημιουργοί μπροστά στο ενδεχόμενο, να δουλέψουν για την τηλεόραση, όχι απλά δε δυσανασχετούν, αλλά πετάνε τη σκούφια τους, επιδιώκοντας με κάθε τρόπο τη συμμετοχή τους σε κάποιο φιλόδοξο πρότζεκτ, με την ελπίδα ότι έτσι η δουλειά τους   θα μπορέσει να φτάσει σε πιο δυναμικά ακροατήρια, που δε θα είναι φυσικά οι λιλιπούτειοι θεατές. 

Μερικοί τέτοιο δημιουργοί, ηθοποιοί, σκηνοθέτες και παραγωγοί, όπως ο Άντονι Χόπκινς, ο Εντ Χάρις, η Έβα Ρέιτσελ Γουντ και οι Τζέιμς Μάρσντεν και Ροντρίγκο Σαντόρο που συμμετέχουν στο Westworld  ονειρεύονται να φτιάξουν τη δική τους τηλεοπτική μυθολογία.

 Το “Westworld” ξεκινάει εντυπωσιακά από το πρώτο επεισόδιο. Η αρτιότητά του σε όλα τα επίπεδα είναι παροιμιώδης. Οι ηθοποιοί μοιάζουν να αντιλαμβάνονται ότι συμμετέχουν σε κάτι μεγάλο, κι αυτό καταφέρνουν να το περάσουν στο θεατή.
Και ναι, το WestWorld,  καταφέρνει ακόμα και να σε συγκινήσει, όπως σιγά σιγά σε εισάγει από  διαφορετικά επίπεδα αφήγησης, που θυμίζουν το LOST, στο μυστήριο του. Κι ας μην υπάρχουν ακόμα οι χαρακτήρες με τους οποίους θα μπορούσες να ταυτιστείς, η ταύτιση υπάρχει ακόμα και με μη ανθρώπινα όντα. Κι ας είναι ακόμη νωρίς για να διατυπώσεις μια εμπεριστατωμένη κρίση. Καμιά φορά πρέπει να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου, ειδικά όταν αυτό βαράει καμπάνες.
Η σειρά είναι βασισμένη στην ομώνυμη ταινία που προβλήθηκε το 1973 και αναφέρεται στη διαχείριση ενός θεματικού πάρκου που προσφέρει σε πλούσιους επισκέπτες την εμπειρία ενός φανταστικού γουέστερν κόσμου. Η αρμονία και η επιτυχής συνύπαρξη μέσα στο πάρκο εξαρτάται από το γεγονός ότι τα ανθρωποειδή υπακούουν πιστά σε προσχεδιασμένα σενάρια που τυποποιούν κατά κάποιο τρόπο τη μοίρα τους. Τι θα συμβεί όμως όταν κάποια από τα ρομπότ αρχίζουν να ανασύρουν στη μνήμη τους καταστάσεις από προηγούμενες χρήσεις τους με συνέπεια να βγουν εκτός αποδεκτής λειτουργίας;

Σύμφωνα με τον τελικό προγραμματισμό η πρώτη χρονιά του Westworld θα περιλαμβάνει 10 επεισόδια.

Suicide Squad (2016)


Μερικοί από τους πιο διαβόητους αντιήρωες (Deadshot,  βασιλιάς Shark, Captain Boomerang  Harley Quinn) προσλαμβάνονται από μια μυστική κυβερνητική πράκτορα ως υπερόπλο απέναντι στο ενδεχόμενο  τού να αλλάξουν ορισμένοι σούπερ ήρωες το "τροπάρι τους" απέναντι στο σύστημα και να κινηθούν εναντίον του. Με αντάλλαγμα την επιείκεια και κάποια προσωπικά μικροοφέλοι, οι υπερπλήρεις σε καταστροφικά χαρίσματα υπερκακοί αναλαμβάνουν να εκτελέσουν τις πιο επικίνδυνες μυστικές αποστολές, αφήνοντας αναπόφευκτα πίσω τους εικόνες αποκάλυψης. . Διάρκειας που φθάνει κοντά στις δύο ώρες, η ταινία του David Ayer αποτυγχάνει να δώσει ένα ψυχολογικό υπόβαθρο στην Gothic τυποποίηση που κατέτρωγε σαν αρρώστια τα αμέτρητα σίκουελ της DC Comics. Ένα περισσότερο ,που είναι ξεχειλωμένη με περιττούς σαματάδες, οι οποίοι αναδεικνύουν μεν την ιλουστρασιόν βία της γενιάς του MTV,  δεν καταφέρνουν ωστόσο, ούτε να πλάσουν  την αίσθηση του αρχετυπικού κακού,  ούτε  να αναδείξουν τις απρόοπτες μαφιόζικες ρίζες της ανθρώπινης φύσης.

Ηθοποιοί: Will Smith, Jared Leto, Margot Robbie

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

Snakes and Earrings (Ελλ. Τίτλος: Η γλώσσα του φιδιού (Χιτόμι Κανεχάρα)





Μια όμορφη, νεαρή γυναίκα, η Λούι, περιφέρεται άσκοπα μέσα σε υποφωτισμένα σοκάκια, ανάμεσα σε μεθυσμένους εφήβους, μικροκακοποιούς και γκάνγκστερς. Η Λούι πλήττε, αλλά δεν κάνει  τίποτα για να  αλλάξει την κατάστασή της. Έχοντας εγκαταλείψει το σπίτι της, χωρίς όμως να αποστρέφεται τους γονείς της, τρέφεται ελάχιστα ,πίνει πολύ και αναζητάει κάποια σταγονίδια ευχαρίστησης στον πόνο και την ταπείνωση. Στη ζωή της δεν υπάρχει πλάνο, άρα ούτε και ματαίωση, δεν κάνει ποτέ όνειρα για το μέλλον, δεν έχει σχέδια. Εκτός κι αν θεωρείται σχέδιο ότι σκοπεύει  να φτιάξει μια διχαλωτή γλώσσα, τρυπώντας την βαθμιαία έως ότου αρχίσει να μοιάζει με τη διχαλωτή γλώσσα ενός φιδιού, ή  κι  ένα τεράστιο τατουάζ στην πλάτη.
Η ασιατική εκδοχή της πανκ κουλτούρας έχει συμβάλλει τα μάλα στην εμμονική σύνδεση του σώματος με τη δημιουργική έκφραση.  Μετατρέποντας τα σώματά τους σε καμβάδες μιας επώδυνης τέχνης, σκίζοντας, τρυπώντας , επιμηκύνοντας ή περιορίζοντας τη σάρκα τους, οι νεαροί Ιάπωνες δοκιμάζουν  τα όρια των πνευματικών αντοχών τους,  απολαμβάνοντας, εν πολλοίς, τον πόνο και την αμφισβήτηση.
Μέσα σε τούτη την κουλτούρα, όπου η έλλειψη σκοπού και ηθικής εξακολουθεί να απελευθερώνει, η επιρρεπής στον πόνο Λούι βρίσκει το απόλυτο καταφύγιο ανάμεσα σε δύο άντρες οκνηρούς και βίαιους.

Το βιβλίο της Χιτόμι Κανεχάρα «Η Γλώσσα του Φιδιού» θεωρείται το αντιπροσωπευτικό μιας σύγχρονης «καλτ¨κουλτούρας της ιαπωνικής νεολαίας και ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία στην Ιαπωνία. 

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Train to Busan (2016)


Ένας ιός, που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, μεταδίδεται σε όλη σχεδόν τη Νότια Κορέα. Δίνοντας τους αμφιλεγόμενες πληροφορίες για δήθεν εστίες αχαλίνωτης κοινωνικής βίας σε ολόκληρη την επικράτεια, αρχικά η κυβέρνηση κρατάει τους πολίτες της στο σκοτάδι. Όμως όταν τελικά αποφασίζει να παρέχει πλήρη ενημέρωση είναι ήδη πολύ αργά. Στο τρένο από τη Σεούλ προς το Μπουσάν ένας εργασιομανής πατέρας και η κόρη του προσπαθούν να επιβιώσουν.
Τη στιγμή ακριβώς που ο πατέρας λέει στην κόρη του-η οποία λίγο νωρίτερα είχε προσφέρει το κάθισμά της σε μια ηλικιωμένη-ότι σε τέτοιες καταστάσεις δεν πρέπει να κοιτάμε τους άλλους αλλά να φροντίζουμε να επιβιώσουμε με κάθε τρόπο, καταλαβαίνεις ότι η ταινία διαθέτει εκτός από εξαιρετική σκηνοθεσία κι ένα «ανθρώπινο βάθος» με την αριστοτελική έννοια της έκφρασης. Το καλό και το κακό ενυπάρχουν μέσα σε όλους τους ανθρώπους και μόνο οι συνθήκες και η συγκυρία θα προσδιορίσουν πιο από τα δυο θα εκδηλωθεί συντομότερα.

Η ταινία του Sang-Ho-Yeon, όπου κι αν προβλήθηκε έγινε αμέσως επιτυχία, όχι γιατί είναι ένα συμβατικό Horror με πρωταγωνιστές ζόμπι, αλλά επειδή είναι μια εξαιρετικά δομημένη περιπέτεια, που αναπτύσσεται πάνω σ ένα ρεαλιστικό  περιβάλλον τρόμου, ισορροπώντας ιδανικά μεταξύ της φρίκης που προκαλούν τα αιμοσταγή ζόμπι και εκείνης που απελευθερώνει την ανθρώπινη προδιάθεση σε συνθήκες έντονης συναισθηματικής πίεσης.