Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020
Βρήκες κάποιον να πιστεύεις;
Βρήκες κάπου να ανήκεις;
να ξυπνάς και να το βρίσκεις;
να ξυπνάς και να το θέλεις
πως για σένα είναι εκεί, να ξέρεις;
βρήκες κάπου ν ακουμπήσεις;
κι όταν θέλεις να λυγίσεις
να σ αφήνει εν γνώση σου
να γευτείς την πτώση σου;
Βρήκες κάπου να υπάρχεις;
να ανθίζεις, φλόγα να χεις
να μαζεύει η μέλισσά σου
λίγη γύρη απ τα μαλλιά σου;
βρήκες κάποιον να σου γράφει
στίχους για να αιμορραγείς;
βρήκες κάποιον να σε ψάχνει
για να μη χαθείς;
Βρήκες κάποιον που δε θά χει
ούτε πίσω ούτε μπρος;
που για εκείνον δεν θα υπάρχει
ούτε ρέμα ούτε γκρεμός;
Βρήκες κάποιον να πιστεύεις;
βρήκες κάποιον να γελάς;
βρήκες κάποιον να λατρεύεις;
βρήκες κάποιον να ξεχνάς;
Μήπως όλα σού είναι ξένα;
μήπως δε σου αξίζουν, λες;
περασμένα ξεχασμένα;
λόγια από άλλες εποχές;
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020
Τσιγάρο που καπνίζεται στη μέση μίας μάχης
Γυμνή, κενή και άδοξη
ελπίδα μου ανάφτρα
τσιγάρο που καπνίζεται
κρύβοντας την καύτρα
τσιγάρο που καπνίζεται
στη μέση μίας μάχης
ελπίδα μου αδιόρατη
πίσσα σκοτάδι νά΄ χεις
στον πόλεμο τον άγριο
πρώτος, μου είπαν, βάρα
ελπίδα μου ασυγχώρητη
μ ΄ απροθυμία, λαχτάρα
στον πόλεμο τον σιωπηλό
σιωπή, για ελπίδα, να΄χεις
τσιγάρο που καπνίζεται
στη μέση μίας μάχης
ελπίδα μου ετερόφωτη
όπου και αν ανθούσες
όλα τα κατασπάραζες
όλα τ΄αμφισβητούσες
τι σόι μάχη είναι αυτή;
είσαι στο λάθος μέρος;
κανείς δεν έχει λαβωθεί
κι όλοι επιζούν στο τέλος
Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020
Το βέλος είχε το δικό του στόχο
Μ αγάπησες γι αυτά που αναβάλλω
με τό ' να πόδι πάντα στο κενό
να ψάχνω λίγο έδαφος για το άλλο
προτού μπροστά σου γκρεμοτσακιστώ
διωγμένος στις ηράκλειές σου στήλες
στο μέσο μιας τυφλής επιδρομής
ληστεύοντας Ιούδες και προφήτες
του κόσμου ένας φτωχούλης συγγενής
γέμισανε τα μάτια σου με χνώτα
κάτι σού έταξα, για να με φανταστείς
μια υπηρέτρια της παύσης είναι η νότα
και η σιωπή μια μητριά της μουσικής
κι αν τέντωσες το τόξο σου με τρόπο
κι απέτυχες σ εκείνο που ποθείς
το βέλος είχε το δικό του στόχο
το βέλος που δεν έψαξες να βρεις
Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020
Ίσως έχει ανάγκη από ένα αγκάλιασμα
Ίσως έχει ανάγκη από ένα θαύμα
ή μονάχα κάποιον να τη νοιάζεται
που είναι στο μυαλό της το ίδιο πράγμα
σ ένα κόσμο που δεν αγκαλιάζεται
βρήκαν οι βρικόλακες το χρώμα τους
για να βασιλέψει η ανοησία
για αυτούς που πρόσφεραν το σώμα τους
δεν έδωσε δεκάρα η κοινωνία
για μία κοινωνία που ενδιαφέρεται
μονάχα για διασκέδαση
και μπάλα
πάντα κάποιος-κάποια, θα προσφέρεται
αυτοβούλως σε άδικη κρεμάλα
ίσως έχει ανάγκη από ένα αγκάλιασμα
να τη σφίξει κάποιος στην καρδιά του
κι ας χαιρετιστούν πριν απ το βράδιασμα
κι ας κρυφτεί ο καθένας στα όνειρά του
Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2020
Γιατί εμένα; («WHY ME? / DE CE EU?» 2015
Απόλυτα πιστό στη ρεαλιστική παράδοση που κτίζουν με τα
μικρά διαμαντάκια τους οι σκηνοθέτες της σύγχρονης ρουμανικής νουβέλ βαγκ το «Γιατί
εμένα;» του Tudor Giurgiu ξεδιπλώνει τη δικαστική περιπέτεια του Κριστιάν,
προσφέροντας στο θεατή περισσότερα στοιχεία για τη ζωή στη Ρουμανία των αρχών
του 21ου αιώνα απ όλα τα δελτία ειδήσεων του κόσμου. Παρακολουθούμε
το άσχημο υπηρεσιακό μπλέξιμο ενός νέου και
φιλόδοξου εισαγγελέα, του Κριστιάν, το οποίο ένα διεφθαρμένο σύστημα διαπλοκής
της δικαστικής, πολιτικής και επιχειρηματικής εξουσίας έχει επιλέξει για να
διερευνήσει μια υπόθεση όπου κανένας δε γνωρίζει ποιος είναι ο εγκληματίας και
ποιος όχι.
Όταν ο Κριστιάν ανακαλύπτει ποιες σκοπιμότητες βρίσκονται πίσω από την
ανάθεση αυτής της βρώμικης ιστορίας σε εκείνον αποφασίζει να
κάνει το σωστό, βλέποντας ξαφνικά τη ζωή
του να καταρρέει!
Ο χειρισμός της κάμερας
από τον Τζιούρτζιου αν και διαχειρίζεται αρκετές δόσεις από οδυνηρά τραγικές στιγμές
αποφεύγει τους μελοδραματισμούς κάνοντας την ιστορικοπολιτική τοιχογραφία της Ρουμανίας
των αρχών του 21ου αιώνα προσιτή στο κοινό.
Η αίσθηση αποξένωσης που
νιώθει ο Κριστιάν τόσο στην υπηρεσία του όσο και στην προσωπική του ζωή καθιστά
το φιλμ ένα αέναο ταξίδι αναζήτησης ταυτότητας που παραμένει ανοικτό ακόμα και
μετά το τέλος της ταινίας.
Τελικά, η φυγή από το
καταπιεστικό καθεστώς της χώρας δεν εξισώνεται αυτόματα με την ευτυχία
των πολιτών της!
Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2020
Ελαφρύ ας είναι τ όνειρο που σε σκεπάζει
Ξημερώνει στο αρχιπέλαγος και η γη αδειάζει
η ζωή αδειάζει σα μικρό φλασκί
ελαφρύ ας είναι τ όνειρο που σε σκεπάζει
ελαφρύ ας ειν το
χρώμα που σε κατοικεί
ελαφρύ ας είναι τ όνειρο
που σε σκεπάζει
ελαφριά η νύχτα και η προσμονή
ξημερώνει στο αρχιπέλαγος
και η γη αδειάζει
η ζωή αδειάζει σα μικρό φλασκί
βουτηγμένα στην υδρόγειο και στο αγιάζι
το ξερό ψωμί σου και η μαύρη ελιά
σα να έφτασες στο υπόγειο και δε σε νοιάζει
τι αφήνεις πίσω ποια παρηγοριά
σα να έφτασες στο υπόγειο της σαλονίκης
τη βαθιά σου δίψα για να κυνηγάς
κι όταν τέλειωσε το πάρτι της βουβής σου νίκης
κάτι αλλιώτικα λουλούδια τα ποδοπατάς
μουσκεμένο αραβόφωνο που ντελαπάρει
κακουχίες χρόνων στην απογραφή
ένα ολόγιομο απογευματινό φεγγάρι
σε απομνημονεύει, σε ακολουθεί
ένα ολόγιομο απογευματινό φεγγάρι
σε απομνημονεύει, σε ακολουθεί
ουρανός ολόγυμνος, παχύ χορτάρι
φυσαλίδες κρίνου, ξαφνική ζωή
Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2020
Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2020
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)