Έδυσε ο ήλιος στη βροχή και το σκυλί ημερεύει
αφέντες το έδεσαν πολλοί μα ένας το κουρεύει
δίπλα στο άλσος περπατά και ψάχνει τη σκλαβιά του
με τα άλλα αδέσποτα μετρά τα αόρατα λουριά του
Ανδαλουσιανή ζωή χωρίς ρυθμό και κέντρο
μια γλώσσα που αιμορραγεί, του Μπουνιουέλ κρεσέντο
το φως βυθίζει τις ψυχές σ ένα αλμυρό σκοτάδι
και ανασταίνει τις μορφές στου βλέμματος το ασπράδι
Ο σκύλος ψάχνει στην τροφή μια γεύση που λιγώνει
την πεμπτουσία του να βρει στο ρόδι που παγώνει
σκύλε του σουρεαλισμού ανθρώπινα γαβγίζεις
το πουθενά και το παντού με μια κλωστή χωρίζεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου