Τα χρώματα ξεψύχαγαν πάνω στο καβαλέτο
κι η τελευταία πινελιά περίμενε το δείλι
γλυκός νοτιάς εφύσηξε κι άρπαξε το πακέτο
κι ένα τσιγάρο έγειρε, στα κρασωμένα χείλη
οι ηλιαχτίδες θάμπωναν, μάρτυρες του θριάμβου
και τα τραγούδια κούρνιαζαν μες στη σκιά του κέδρου
ξεθώριαζε ο αντίζηλος στο φως του ξιφομάχου
μονομαχία αβρότητας για φύλο κάποιου αγγέλου
αντέδρασες και σιώπησα, παθητικά γυρνούσα
το τέλος ήρθε κι έφυγε, κοίτα αυτούς τους γέρους
εγκάρδια σε απόκτησα και για κρασί διψούσα
το παν είναι το ήμισυ και η αρχή του θέρους…
