Είσαι μόνο ό,τι κερδίσεις

Τα γεράκια κάτι κάναν
τ αλμυρά νερά γλυκάναν

στο αρχαίο το βαγόνι

ήλιοι πρωινοί και χιόνι

το σαντάλι έμεινε κάτω

μέτρο του ύψους το Σαββάτο

απ το χρόνο και τ αλάτι

φαγωμένο το κανάτι

σαν ξεδιπλωμένο πέπλο

και αόρατο γιλέκο

μυστικό ξημέρωμά σου

δε με πιάνει η ματιά σου

ίση ευλάβεια και πλήξη

όνειρα που μού χουν λείψει

βήμα αθόρυβο στ αστέρια

τριανταφυλλένια χέρια

όνειρο επουλωμένο

με μια θλίψη ερωτευμένο

πρέπει για να ορθοποδήσεις

άγνοια να ομολογήσεις

κι αν της λες πως σου χρωστάει

η ζωή πάντα γελάει

κι αν της πεις να σου χαρίσει

πιο πολλά θα σου στερήσει

κι αν στ αλήθεια σου χρωστάει

δανεικά δε σου γυρνάει

κι ούτε δίνει εξηγήσεις

είσαι μόνο ό,τι κερδίσεις