H περίφημη «Μέθοδος» του νεοϋορκέζικου Άκτορς Στούντιο που στηρίχθηκε στο σύστημα του Βαχτάνγκοφ, του καλύτερου μαθητή του ιδρυτή του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας Κ. Στανισλάβσκι, παρακινεί τους ηθοποιούς να γίνουν ο «ρόλος» τους πρώτα πνευματικά και κατόπιν συναισθηματικά και σωματικά. Δεν παρέχει, όμως, σε καμιά περίπτωση και μια αντίστοιχη μεθοδολογία για την έξοδο από το “πετσί” του ρόλου. Στη μεγέθυνση ακριβώς αυτού του κενού που υπάρχει στη θεωρία της «Μεθόδου» βασίζεται σε μεγάλο ποσοστό το χιούμορ της ενδιαφέρουσας σάτιρας της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, «Tropic Thunder» του Ben Stiller.
Στα άγρια δάση του Βιετνάμ στήνεται η πιο φιλόδοξη πολεμική παραγωγή όλων των εποχών. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, ωστόσο, αντιμετωπίζει προβλήματα με τους απείθαρχους σταρ, οι οποίοι βάζουν τον εγωϊσμό τους πάνω από το κοινό συμφέρον με αποτέλεσμα σύντομα να χαθεί κάθε έλεγχος.
Τη χαοτική κατάσταση που θα επικρατήσει μετά από ένα ανεπιτυχές γύρισμα θα διαδεχτεί ένας απρόσκλητος εχθρός, που δεν είναι άλλος από μια μεγάλη συμμορία λαθρεμπόρων που θα βάλει στο μάτι τα μέλη της παραγωγής που δεν θα αργήσουν να αντιληφθούν ότι το σενάριο έχει παραδώσει τη θέση του στην αληθινή ζωή.
Συνολικά, πρόκειται για ένα ενδιαφέρον εγχείρημα, με σαφείς σατυρικές καταβολές, που κινείται διαρκώς στην κόψη του ξυραφιού, διακωμωδώντας τη σοβαροφάνεια των ηθοποιών του Χόλιγουντ, τον κυνισμό των παραγωγών, την αγωνία των ατζέντηδων και το διαρκές δράμα των σκηνοθετών.
Έξυπνο σενάριο με καλοδουλεμένους διάλογους και δηκτικό χιούμορ, εύθραυστη σκηνοθεσία, βάθος πεδίου, γρήγορο μοντάζ , υποδειγματικές μεταμορφώσεις.
Από τις καλές ταινίες του είδους, που, ούτως ή άλλως, απαιτεί από εμάς, να μην παίρνουμε τα πράγματα και πολύ στα σοβαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου