Ακόμα κι όταν χάνονται όλες οι πιθανότητες μας, η ελπίδα παραμένει ζωντανή, αναφέρει το καθ όλα εμψυχωτικό και αναγνωρίσιμο ρητό.
Πρόκειται για μία από εκείνες τις φράσεις, που χρησιμοποιούνται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για να ξεκλειδώσουν τα παγωμένα συναισθήματά μας και την αγκύλωση που προκαλεί το αβάσταχτο φορτίο των εις βάρος μας πιθανοτήτων.
Σε μια τέτοια, λοιπόν, «χαμένη» από χέρι, υπόθεση βρίσκονται τώρα μπλεγμένοι, στην κινηματογραφική συνέχεια των “X-FILES” ο Fox Mulder και η Dana Skully, οι οποίοι επιστρατεύονται εσπευσμένα από το FBI, για να ρίξουν τα φώτα τους σε μια πολύ ζοφερή κατάσταση, αδιευκρίνιστων απαγωγών και τρομακτικών ευρημάτων.
Ένας ένας οι συνεργάτες εγκαταλείπουν την προσπάθεια, καθώς, λίγο η δυσκολία της κατάστασης, λίγο η δημόσιο- υπαλληλική προσέγγιση του αντικειμένου, παγώνουν τις εξελίξεις και θολώνουν τα νερά σε μια υπόθεση για γερά νεύρα και τεράστια αποθέματα πίστης.
Στο ύφος, της τηλεοπτικής σειράς, η ταινία του Chris Carter, συγκεντρώνει όλες τις αρετές τις προσεγμένης κινηματογράφησης και ταυτόχρονα το πνεύμα του πρωταρχικού πρότζεκτ, το οποίο όμως, σ αυτή τη δεύτερη συνέχεια αποδεικνύεται περισσότερο «τηλεοπτικό» απ όσο θα έπρεπε.
Ίσως εξαιτίας του ρυθμού της ταινίας που διακρίνεται από μια νωχέλεια, η οποία αποδεδειγμένα αποδίδει περισσότερο σε μια σειρά τηλεοπτικών επεισοδίων.
Στο επίκεντρο της επανεμφάνισης των αγαπημένων τηλεοπτικών μας ηρώων βρίσκεται η έννοια της πίστης κι όχι μόνο στη θρησκευτική της διάσταση.
Επίσης, η ακατάπαυτη αναζήτηση της ελπίδας, ως μέσο ανάσχεσης της απογοήτευσης, μέσα και από την μετεξέλιξη του ρητού «όσο ζω ελπίζω» στη νέα του εκδοχή, «όσο ζω… ψάχνω για ελπίδα», ενισχύει την προσπάθεια του αναζητητή να καταφέρει να απλουστεύσει το άγνωρο, διακρίνοντας πράγματα μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.
Εξάλλου, όλοι μπροστά στο άγνωστο είμαστε σχεδόν τυφλοί, κι αυτό το «σχεδόν», που κάνει τη μεγάλη διαφορά από το ολότελα, είναι η παρεξηγήσιμη πίστη ως έννοια, που προϋπήρχε, όμως, της θρησκευτικής της διάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου