Ο ιστορικός του παρόντος

Στρέφουμε το βλέμμα μας στα δραματικά γεγονότα που συντελούνται αυτές τις ημέρες στην Αίγυπτο ή και νωρίτερα στην Τυνησία και αναρωτιόμαστε ποια τυχόν θα μπορούσε να είναι η επίδρασή τους στην δική μας ζωή;
Αντανακλαστικά είναι μια φυσιολογική αντίδραση, αν όμως παραμείνουμε προσηλωμένοι σ αυτήν συνεπάγεται κάτι κακό; Όχι στην περίπτωση που αρέσκεται κάποιος να ανήκει στις εύρωστες πλειοψηφίες διότι πολύ απλά εκφράζει ένα πνεύμα που τείνει να παγιωθεί ως κοινή αντίληψη. Ένα πνεύμα που αντανακλά τον στενόθωρο τρόπο με τον οποίο παρακολουθεί τα δεινά των φτωχών και κατατρεγμένων λαών της Αφρικής και της ανατολής ο ευημερών δυτικός άνθρωπος. Και είναι πάντα σε σχέση με τις πιθανές επιπτώσεις που θα επιφέρουν αυτές οι εξελίξεις στη ζωή του.
Φυσικά απέχει κατά πολύ αυτή η αντίληψη από το πνεύμα του οικουμενισμού που παράγει συνεκτικές και ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ των λαών, αλλά κανείς δεν μπορεί να την υποτιμήσει, αγνοώντας ότι στον πυρήνα της βρίσκονται πια ισόποσες δόσεις προσωπικών ευκολιών και κοινωνικών δυσχερειών.
Τα κοινωνικά γεγονότα που συντελούνται αυτές τις ημέρες στην Αίγυπτο μοιάζουν συγκλονιστικά με την εξέλιξη μιας σκυταλοδρομίας κοινωνικών μεταβολών που εξελίσσεται αυθόρμητα και σταδιακά σε βαθμό σχεδόν νομοτελειακό.
Η ισχύς τους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πηγαία αγανάκτηση των πολιτών, αλλά η εκρηκτική εξάπλωσή τους στην επανάσταση των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας, που μεταφέρουν τις λεπτομέρειες των γεγονότων εν ριπή οφθαλμού από χώρα σε χώρα.

Καθώς λοιπόν το πυρωμένο έδαφος υπάρχει ήδη από την αγανάκτηση που έχει προκαλεί η φτώχια, η ανέχεια, η διαφθορά, ο πλουτισμός των δημόσιων αρχόντων και η εκμετάλλευση της αδυναμίας των πολιτών να αποκαταστήσουν στον τόπο τους δημοκρατικές δομές, η θρυαλλίδα μεταφέρεται με τρομακτικές ταχύτητες από χώρα σε χώρα χάρη στη δύναμη της επικοινωνίας που εκπορεύεται από τα σύγχρονα μέσα.Οι αρχές της Κίνας ήδη αντιλήφθηκαν τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την διάχυση στο επικοινωνιακό φάσμα των κινέζων πολιτών της εκρηκτικής ατμόσφαιρας που επικρατεί στο Κάιρο, γι αυτό και μια από τις πρώτες ενέργειές τους ήταν να μπλοκάρουν την διασπορά του λήμματος «Αίγυπτος» και τα παράγωγά του στις μηχανές αναζήτησης του κινεζικού ίντερνετ.Με την ίδια αμεσότητα στράφηκαν και οι αρχές της Αιγύπτου προς το διαδίκτυο διακόπτοντας την ομαλή λειτουργία του, σε μια κίνηση που σχετίζει άμεσα τη δυνατότητα επικοινωνίας ενός γεγονότος με το ξεθύμασμα ή τη γιγάντωσή του.

Η ειδησεογραφική κάλυψη των εξελίξεων, δοσμένη αφιλτράριστη και ευκρινής, από τους ίδιους τους πολίτες και η μετάδοση των συνταρακτικών γεγονότων μέσα από την αυθόρμητη απεικόνισή τους με ταπεινά και πρόχειρα μέσα καταγραφής φαίνεται ότι τρομάζει τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις των κρατών αυτών περισσότερο κι από την δημοσιογραφική κάλυψη που ασκούν τα πανίσχυρα δίκτυα του κόσμου.

Τελικά, πρόκειται για μια αυθόρμητη έκρηξη πραγματικά εντυπωσιακή που βασίζεται στις αντικειμενικές ανάγκες ενός λαού, που όχι μόνο ανέλαβε να πάρει τις τύχες του στα χέρια του, αλλά και ως ιστοριογράφος του παρόντος να χρονογραφήσει βήμα προς βήμα την δραματική καθημερινότητά του σε μια συγκυρία χωρίς προηγούμενο.