Ο Γουίλιαμ Φώκνερ γεννήθηκε στο Νιου Όλμπανι του Μισισιπή το
1897 και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους του 20ου
αιώνα. Ανήκει στη γενιά των «καταραμένων» Αμερικανών συγγραφέων, που αγαπήθηκαν
ιδιαίτερα από το ευρωπαϊκό κοινό και υπήρξε ως άνθρωπος ιδιαίτερα διακριτικός,
πνευματώδης και αφοσιωμένος στο δημιουργικό του έργο, ενώ υπήρξε και ιδιαίτερα
περιπετειώδης και ταξιδιάρικη φύση στα νεανικά του χρόνια. Το 1949 βραβεύθηκε
με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ είχαν προηγηθεί και ακολούθησαν μερικά ακόμα πολύ
σημαντικά βραβεία και λογοτεχνικές τιμές.
Στο έργο του «Οι χωριάτες», ο Φώκνερ καταπιάνεται με τους
ανθρώπους της Αμερικανικής επαρχίας, σκιαγραφώντας την δύσκολη και μονότονη
καθημερινότητα των ανθρώπων του μόχθου μέσα από μια ανεπιτήδευτη ιστορία με
κοινωνικές, λαογραφικές και δικαστικές προεκτάσεις. Μέσα από την γλαφυρή και
λαγαρή αφήγησή του ξεπροβάλλει το ανάγλυφο του ανθρώπου της νεανικής του
καθημερινότητας, που προσπαθεί να τιθασεύσει τη ανεπεξέργαστη υφή του όπως
έρχεται αντιμέτωπος με πρωτογενή ζητήματα της ανθρώπινης φύσης, τις ταξικές και
φυλετικές διακρίσεις, τον κομπογιαννιτισμό, την βίαιη χειραγώγηση της βούλησης,
την μοιρολατρία του αδύναμο απέναντι σ αυτόν που μοιράζει τα χαρτιά.
