Το μόνο που απομένει απ όλα αυτά
που μου εξιστόρησε η ζωή
μέσα από το παραμύθι της εμπειρίας
είναι μια απέραντη, βασιλική λησμονιά
μια ξεχασμένη δυνατότητα να ανασύρω από μνήμης
που διαρκώς βελτιώνεται και εναντιώνεται στη λογική
αποτινάσσοντας, όταν ανοιγοκλείνω τα βιβλία,
όσα αξεδιάλειπτα είχαν χαραχτεί στη φύση μου
και όσα από στήθους ήμουν σε θέση να απαγγείλω
μ ένα χτύπημα ακριβώς στην άκρη της καρδιάς, τα ξέχασα
γι αυτό και λέω πως έρχομαι απ το καλό και πάω στο χειρότερο
και τριγυρνώ τα δειλινά στις καμπουριασμένες ράχες των
βιβλίων
απορροφημένος από μια ζωή χωρίς σελιδοδείκτες
