Δεν το είχα υπολογίσει
στις περίεργές μου ορέξεις
μα από σένα είχα μεθύσει
και δεν ήξερα αν θ αντέξεις
στο ταξίδι αυτό, αν μπλέξεις
σε μια χώρα δίχως ήλιο
στην εσώτερή μου υφήλιο
μια Αλίκη όταν χορέψεις
θα σαι όπου με γυρέψεις
δίχως θαύματα και λέξεις
κι εγώ ένας τσαρλατάνος
ένας ύποπτος ζητιάνος
σ ένα ξένο μονοπάτι
στου παραμυθιού το κάτι
να μη κλείνει, πάλι, μάτι
κι αν φορτώθηκες στον ώμο
χθες, ακόμα ένα χρόνο
στο ποδήλατο να τρέξεις
για όσα αξίζουν να παλέψεις
μια συγγνώμη, χίλιες σκέψεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου