Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΛΥΤΕΡΗ Ή ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΠΑΙΔΕΙΑ; (ΑΡΧΕΙΟ ATHENS24 01-11-2007)

Την ώρα που οι καταλήψεις φουντώνουν και πάλι στα σχολεία και οι μαθητές δηλώνουν αποφασισμένοι για νέες κινητοποιήσεις, προκειμένου να διεκδικήσουν τα δίκαιά αιτήματά τους, για καλύτερη, δωρεάν και δημόσια παιδεία, μια νέα ευρωπαϊκή έρευνα φέρνει τους Έλληνες, ουραγούς σε θέματα πολιτισμού και ενδιαφέροντος για την τέχνη και την πνευματική αναζήτηση.

Και ως εκ τούτου, αυτή η ξεκάθαρη αντίφαση, είναι αδύνατο να μη μας βάζει σε κάποιες σκέψεις.
Προσωπικά, όπως και πολλοί ακόμα άλλωστε, πιστεύω ότι η Παιδεία στην ευρύτερή της έννοια, αλλά ακόμα και πιο εξειδικευμένα η επαγγελματική εκπαίδευση, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αφορά, μόνο τις ώρες παρουσίας των μαθητών μας στα σχολεία, τις σχολές και τα πανεπιστήμια.

Θεωρώ ότι, προκειμένου να σταθεί με αξιοπρέπεια, ένας νέος άνθρωπος στον εξαιρετικά σκληρό και ανταγωνιστικό επαγγελματικό στίβο των καιρών του, αλλά και ακόμα περισσότερο, να σταθεί με την ίδια αν όχι περισσότερη αξιοπρέπεια και συνείδηση στην πολύπλευρη καθημερινότητα του, καμιά παροχή γνώσεων και πληροφοριών, από κανένα τέλειο βιβλίο και από κανένα ιδανικό σχολείο, δεν θα μπορέσει τελικά να αποδειχθεί επαρκής, αν δεν συνοδεύεται και από μια "εξωσχολική" προσπάθεια για κορεσμό μιας διαρκούς ανησυχίας για μάθηση.

Πέρα λοιπόν των αυτονόητων αλλά όχι και αυταπόδεικτων τελικά ευθυνών της πολιτικής μας ηγεσίας, να ισχυροποιήσει με τις άμεσες δεσμεύσεις της την έννοια της ελεύθερης, δωρεάν και δημόσιας παιδείας, θέτοντάς την πραγματικά στο επίκεντρο της πολιτικής της, πρέπει και οι ίδιοι πολίτες αυτής της χώρας, ατομικά, να μοχθήσουν για την δική τους, προσωπική παιδεία, να βάλουν δηλαδή τη γνώση στο επίκεντρο της δικής τους ζωής και να αποδείξουν εμπράκτως την αγωνία τους για το μέλλον αυτής, φουλάροντας παράλληλα με τις πλατείες και τα κατηλειμμένα κτίρια, τις βιβλιοθήκες, τις πινακοθήκες, τα βιβλιοπωλεία, τα θέατρα, τους κινηματογράφους κι ότι άλλο μας φέρνει στην τελευταία θέση της Ευρώπης, κάθε ποιοτικού δείκτη, από πλευράς ενδιαφέροντος των πολιτών μας.

Το παράδειγμα των βόρειων χωρών που εμφανίζονται σε πολλαπλές έρευνες, ως οι πιο βιώσιμες και ανθρώπινες στον κόσμο, με το περισσότερο πράσινο, ταυτόχρονα, στους δρόμους τους, την καλύτερη κυκλοφοριακή αγωγή, την πιο ανεπτυγμένη οικολογική συνείδηση, αλλά και τους μεγαλύτερους μισθούς, με τις λιγότερες μάλιστα δυνατόν απεργίες, αποδεικνύει σήμερα ότι η ευζωία δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε ένα σαφώς ανώτερο εκπαιδευτικό σύστημα από το δικό μας.

Οι βόρειοι λαοί, λοιπόν σύμφωνα με την τελευταία, αυτή, έρευνα για τα πολιτιστικά δρώμενα στην Ευρώπη, αποδεικνύονται εκτός των άλλων βιβλιοφάγοι, μέγιστοι σινεφίλ, και λάτρεις των επισκέψεων σε γκαλερί , έκθεσεις ζωγραφικής, γλυπτικής και video-art . Και μη μου πείτε ότι υπάρχει κάποια περισσότερο πειστική και μάχιμη διαδήλωση υπέρ της παιδείας και του πολιτισμού από αυτή τη στάση ζωής;

Τελικά, και μέσα και από αυτά τα ψυχρά στατιστικά συστήματα, αποδεικνύεται καμιά φορά, το κατά πόσο τελικά, οι πιο ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, συνδέονται, άμεσα και πρακτικά με το τεράστιο ζήτημα του πολιτισμού.

Αλλά και το πόσο ακόμα η παιδεία, θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικά, ατομική μας ευθύνη, ώστε να μην παραχωρούμε εν τέλει, τόσο άκοπα και σε κανέναν, το αποκλειστικό δικαίωμα της διάθεσής της, καθώς είναι αποδεδειγμένα ιστορικά, βέβαιο, ότι αυτή την λευκή επιταγή θα την χρησιμοποιήσει, προωθώντας εκείνες τις πηγές που προάγουν και δικαιώνουν ιστορικά την προσωπική του ιδεολογία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου