Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΖΩ (ΑΡΧΕΙΟ ATHENS24)

Η μις Πέτινγκριου (Frances McDormand) είναι έτοιμη να καταβροχθίσει ακόμα και από τις άκρες του πεζοδρομίου το λιγοστό φαγητό της πρόνοιας που της έριξε μια απρόσεχτη γυναίκα.

Εξάλλου, η πείνα δεν κοιτά πολυτέλειες, και ένα πιάτο γεμάτο ζεστό καθαρό φαγητό είναι για την συμπαθητική γυναίκα μια πολυτέλεια αυτή τη στιγμή.

Διωγμένη από το γραφείο εύρεσης εργασίας που την βόλευε κατά καιρούς σε θέσεις οικιακής υπηρέτριας στα σπίτια κάποιων απωθητικά ανυπόφορων μεσοαστών του Λονδίνου, η Μις Πέτιγκριου πρέπει τώρα να παραβιάσει τις αυστηρώς χριστιανικές αρχές με τις οποίες γαλουχήθηκε αν θέλει να πιάσει δουλειά και να μην πεθάνει της πείνας.

Παριστάνοντας λοιπόν κάποια άλλη προσλαμβάνεται σαν «κοινωνική γραμματέας», από μια αλαφρόμυαλη νεαρή «σταρλετίτσα», την Ντελίσια Λαφός,
αποκτώντας έναν τίτλο τον οποίο ο στομφώδης χαρακτήρας του τον καθιστά γελοίο.

Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της γοητευτικής ηθοποιού η μις Πέτιγκριου θα καταφέρει να μπει σ έναν κόσμο άγνωστο για εκείνη, όπου η υποκρισία και η ρηχότητα περισσεύουν, ωστόσο δεν θα δυσκολευθεί να βρει μέσα σ αυτόν την αγάπη που αναζητούσε σε ολόκληρη τη ζωή της.

Η δραματική ταινία του Bharat Nalluri βλέπεται με ενδιαφέρον και καταφέρνει να σε προβληματίσει ευχάριστα με την ευαισθησία της, τις εύστοχες διδακτικές παρατηρήσεις και το ύφος των παλιών κομεντί του χόλιγουντ που μπορεί να είναι προβλέψιμα κλισαρισμένο αλλά εξακολουθεί να κάνει τη δουλειά του.

Η αποθέωση της απλότητας σε μετωπική σύγκρουση με την εκκεντρική επιτήδευση σε μια ταινία για τις ασφαλείς αποφάσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ανασφαλείς ζωές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου