Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

ΝΑ ΞΑΝΑ-ΕΦΕΥΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ (ΑΡΧΕΙΟ ATHENS24)

Ο χρόνος είναι μεγάλος διακορευτής: Συνειδήσεων, ταυτοτήτων, συναισθημάτων. Οι ζωές μας, γεμίζουν τρύπες, από τις οποίες ξεχύνονται αναξιοποίητες, εμπειρίες, σκέψεις, αισθήματα. Τίποτα, δεν παραμένει πια, για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα μας, ώστε να το κατανοήσουμε, να το επεξεργαστούμε, να το βιώσουμε. Οι κάθε λογής κρίσεις, τεχνητές και κατασκευασμένες μας αποπροσανατολίζουν σταθερά, όσο και η πραγματικότητα που ζούμε, από τις πραγματικές μας ανάγκες. Αυτές που καλύπτονται μονάχα μέσα από την αληθινή, ουσιαστική επαφή. Το χάδι, το άγγιγμα, την αγκαλιά. Η νέα διάσταση της επικοινωνίας μας ενθαρρύνει να βρισκόμαστε σε απόσταση. Για να μας πουλάει κατόπιν μεθόδους και υπηρεσίες επαναπροσέγγισης. Άλλωστε, η πραγματική επαφή κρύβει μεγάλα ρίσκα και κινδύνους, και κανείς, στις μέρες αυτές δεν διαθέτει χρόνο και ψυχικές αντοχές για να γευτεί, για μια ακόμη φορά, τη βαθιά και επώδυνη χαρά μιας ερωτικής απογοήτευσης, μιας ψυχοσωματικής πανωλεθρίας. Η εκ νέου εφεύρεση της τρυφερότητας αποτελεί πιθανότατα το κλειδί σε όλα τα ερωτήματα του καιρού. Άλλωστε, η ίδια η Αναγέννηση απέκτησε σάρκα και οστά μέσα από τις στάχτες μιας κατασκότεινης και δραματικά ανέλπιδης περιόδου, όπως εκείνη της μαύρης πανώλης. Μια αντίστοιχη περίοδο ζούμε άλλωστε και σήμερα σε επίπεδο συναισθημάτων. Χιλιάδες νεκροί ψυχισμοί κείτονται ανάμεσά μας με τα κουφάρια τους στραμμένα σαν τους ήλιους προς το μέλλον! Ζωντανή ψυχή, όμως, παραμένει διαχρονικά εκείνη που δεν παύει να μελετάει τις πληγές της!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου