Ευτυχώς που συναντάς, αραιά και που, κάποια ζευγάρια τόσο πολύ δεμένα που ευφραίνεται η ψυχή σου. Ακόμα περισσότερο όταν συμβαίνει σε σένα τον ίδιο να αναγνωρίζεις κάποιον άνθρωπο που σε κάνει να πιστεύεις ξανά στις ευαίσθητες μειοψηφίες. Στην δύναμη των ανθρώπων που κρατούν ανέπαφο ένα κομμάτι της ψυχής τους. Γιατί κακά τα ψέματα, αυτό που ονομάζουμε σήμερα ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι τίποτε περισσότερο από συνεταιρισμοί όμοιων ανθρώπων που πορεύονται προς κάποιο κοινό στόχο.
Δίνει και θυσιάζει ο ένας κάτι δίνει και θυσιάζει ο άλλος κάτι κι όλα εξισορροπούν τέλεια πάνω σ ένα τεντωμένο σκοινί με ζητούμενο την έξωθεν καλή μαρτυρία. Αλλά υπάρχουν και τα ζευγάρια, που ερωτεύθηκαν και αγάπησαν βαθιά ο ένας τον άλλο και επέμειναν. Αυτά, μ όσες δυσκολίες και αντιξοότητες κατά καιρούς συνάντησαν κατάφεραν να κερδίσουν ένα έπαθλο ανεκτίμητο. Την πολυτέλεια του να έχεις στο πλευρό σου κάποιον που σε καταλαβαίνει. Μέχρι να φτάσουν όμως στο σημείο να το έχουν αυτό στη ζωή τους, παρέκαμψαν ένα σωρό διλήμματα που τους καλούσαν να διαλέξουν ανάμεσα σε πιο ασφαλείς επιλογές και άλλες φαινομενικά ρευστές. Αυτοί συνήθως επιστράτευαν απίστευτα κουράγια για να πιστέψουν και να στηρίξουν κάποιον που ένιωσαν ότι τους γεμίζει, ακόμα κι αν το μέλλον κοντά του δεν προοιωνιζόταν τότε ρόδινο και ασφαλές. Γνώριζαν όμως πολύ καλά ότι ακόμα κι αν ο έρωτας κάποτε περιέλθει σε ύπνωση, ακόμα κι αν η αγάπη φθαρεί, η ικανότητα κάποιου να σε καταλαβαίνει παραμένει ανεκτίμητα αναλλοίωτη στο πέρασμα των χρόνων και σε εξιτάρει μια ζωή.
Υπάρχουν, όμως και οι άλλοι, οι περισσότεροι. Αυτοί που ερωτεύθηκαν, αλλά έβαλαν κάτω τα πράγματα και είπαν ότι ένα κι ένα κάνει δύο. Και η επιβεβαίωση των μαθηματικών πράξεων στην κοινωνική ζωή συνήθως σημαίνει εξασφάλιση, σταθερότητα και προοπτική. Εγκατέλειψαν λοιπόν και έρωτες και συναισθήματα και αγάπες για να ακολουθήσουν μια λογική που σου δίνει πάντα αυτό που σου υπόσχεται. Μια ζωή χωρίς αιχμές και δραματικά προβλήματα, αλλά με θαλπωρή και ηρεμία. Χωρίς εμβάθυνση τελικά. Κάποιες φορές είχαν την ευαισθησία να εξηγήσουν την απόφασή τους, κάποιες άλλες άφησαν πίσω τους ανθρώπους με δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα, χωρίς εξηγήσεις, να ψάχνουν να βρούνε που έφταιξαν για να αξίζουν τέτοια αντιμετώπιση, κι όταν δεν το κατάφερναν αυτό να βουλιάζουν στην απογοήτευση και την απαισιοδοξία για τη φύση των ανθρώπων και τη ζωή. Για να λειτουργήσει αυτό έφτιαξαν στο μυαλό τους ένα πλέγμα συναρτήσεων που δικαιολογεί στη βάση ανυπέρβλητων αναγκαιοτητών την σκληρότητά τους. Λες και θέλει πολύ χρόνο ή κόπο για να είναι κανείς ανθρώπινος και ειλικρινής. Λες και πρέπει να είσαι οπωσδήποτε σκληρόπετσος και απάνθρωπος για να κατανοήσει κάποιος άλλος την επιθυμία σου να ακολουθήσεις ένα συγκεκριμένο δρόμο. Αυτοί είναι άνθρωποι βαθύτατα αδιάφοροι για οτιδήποτε δεν άπτεται του στενού, προσωπικού, οικογενειακού τους συμφέροντος και συνήθως “τακιμιάζουν” με όμοιούς τους. Με εξεζητημένα κάποιες φορές ενδιαφέροντα, συνειδητοποιημένο περίβλημα, αλλά πάντα επιφανειακοί και βαθιά κυνικοί. Άνθρωποι που σε σφάζουν στο γόνατο για να σου δώσουν ένα πολύ γερό μάθημα ζωής. Ότι θα σβηστούν μια και καλή από το μυαλό σου, μόνο την ημέρα που θα απαξιωθούν εντελώς τα αναπάντητα ερωτήματα που σου άφησαν. Κι αυτό γίνεται αυτομάτως μόλις καταλαβαίνεις ότι οι απαντήσεις σε τέτοιου είδους ερωτήματα είναι συνήθως πολύ πιο απλές απ ότι περίμενες όσο τις αναζητούσες και συμπυκνώνουν στον πυρήνα τους τις λέξεις αδιαφορία και ωφελιμισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου