Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Ηρακλής: Με τα πρόβατα πρόβατο με τους λύκους λιοντάρι


Το πιο αστείο πράγμα που ακούω τις τελευταίες ημέρες με αφορμή το ζήτημα του Ηρακλή είναι ότι επιτέλους από κάπου πρέπει να αρχίσει η κάθαρση στο ποδόσφαιρο. Και απαντάω, βεβαίως: Αλλά πάλι από εκεί που άρχισε και το 1980; Ευχαριστώ αλλά δε θα πάρουμε. Σύλλογοι σαν τον Ηρακλή για κάποιους υπάρχουν για να εφαρμόζονται οι νόμοι. Για άλλους όμως υπάρχουν για να διατηρούνται ζωντανές κάποιες αξίες που ποτέ δεν έκαναν θραύση, ούτε υπήρξαν δημοφιλείς στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας που δένεται υπάκουα πίσω από το άρμα του εκάστοτε ισχυρού.

Υπάρχει ένα αξίωμα που κυριαρχεί παντού στον κόσμο της ζούγκλας. Όταν ένα θηρίο βρεθεί μισοπληγωμένο και αδύναμο, έχοντας χάσει αίμα και πολύτιμες δυνάμεις, μόνο από θαύμα δεν θα υποστεί την επίθεση κάποιου άλλου θηρίου. Η αναγωγή του συγκεκριμένου αξιώματος στο σήμερα δικαιολογεί απόλυτα τον χαρακτηρισμό της σύγχρονης πραγματικότητας ως μιας αντανάκλασης των συνθηκών διαβίωσης που επικρατούν στην ζούγκλα.

Φυσικά στη θέση της πυκνής βλάστησης συναντούμε κτήρια, υπερ-τεχνολογικά επιτεύγματα, καριέρες και φιλοδοξίες, ενώ στη θέση των θηρίων κουστουμαρισμένους ανθρώπους με λαμπερά προφίλ και υψηλό κοινωνικό γόητρο. Η πραγματικότητα όμως είναι η ίδια: ο άνθρωπος έζησε μέσα στην άγρια φύση για πολλές χιλιάδες χρόνια προτού στριμωχτεί στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον γι αυτό και οι συνήθειές του παραμένουν αναλλοίωτες. Η συνείδησή του ούτε διευρύνθηκε, ούτε εξαπλώθηκε η διάνοιά του σε άλλα πνευματικά επίπεδα. Αντίθετα το ένστικτο της αυτοσυντήρησης κυριαρχεί σε όλες του τις δραστηριότητες.
Η ομάδα ποδοσφαίρου του Ηρακλή, βρέθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες εκτεθειμένη σ ένα μεγάλο κίνδυνο που συνίσταται σε πολλά μαζεμένα μικροσυμφέροντα. Για τον ένα ή τον άλλο λόγο πολλοί είναι αυτοί που θέλουν την ομάδα στην Δ κατηγορία. Άλλοι για να έχουν έναν ανταγωνιστή λιγότερο, άλλοι για να πάρουν στα χαρτιά την θέση του στη μεγάλη κατηγορία, άλλοι για να ανανεώσουν μ ένα εφήμερο ενδιαφέρον τις μίζερες ζωούλες τους και άλλοι, εσωτερικοί εχθροί, για να απαλλαγούν οριστικά από τη βάσανο των χρεών που δημιούργησαν στις πλάτες ενός συλλόγου που δεν αποστέρησε ποτέ ούτε ένα ευρώ από το ελληνικό δημόσιο.
Σ αυτές τις περιπτώσεις η σκληρότητα είναι μονόδρομος. Για να επιβιώσεις σε μια ζούγκλα όπου τα αρπακτικά περιμένουν στη γωνία να σε βρουν αδύνατο και εκτεθειμένο δεν χρειάζεται ούτε ιδεαλισμός ούτε ευαισθησία. Απλά παίρνεις αυτό που δικαιωματικά σου ανήκει. Το πώς πρέπει να το βρεις ο ίδιος.

Πιθανότατα με τον ίδιο τρόπο που διεκδικούν οι αντίπαλοί σου τον αφανισμό σου από τον χώρο. Πρέπει να βρεθείς στο μυαλό τους και να σκεφτείς, όπως σκέφτονται αυτοί και να προχωρήσεις ένα βήμα περισσότερο από αυτό που θα τολμήσουν. Πρέπει να σε φοβηθεί το μάτι τους. Λέει μια παροιμία ότι ο απατεώνας θα σε σεβαστεί μόνο αν τον εξαπατήσεις. Ο Ηρακλής έχει όλο το δίκιο με το μέρος του.. Η συμμετοχή μιας ομάδας στη θέση του «γηραιού» στη μεγάλη κατηγορία θα την καθιστούσε μισητή και κανείς δεν θέλει στην πλάτη του την κατηγορία ότι συνέβαλε στην πτώση της μοναδικής ομάδας που πέφτει για δεύτερη φορά από την πρώτη κατηγορία στα χαρτιά. Διαπιστώνω ότι οι οπαδοί του Ηρακλή είναι τρελαμένοι με την αδικία που υφίσταται η ομάδα τους. Η μαρτυρία ενός ηλικιωμένου ανθρώπου σε ραδιόφωνο της πόλης ότι την ημέρα που ανακοινώθηκε η απόφαση μη αδειοδότησης του Ηρακλή υπέστη επεισόδιο υγείας που οδήγησε σε ανήκεστο βλάβη συγκλονίζει τους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης.

Αν έχεις χάσει δουλειά, μισθό, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και επιδιώκουν κύκλοι να σου αποστερήσουν τη μοναδική διέξοδο που σου έχει απομείνει είσαι ικανός για όλα. Από το να κάνεις κακό στον εαυτό σου, μέχρι να στρέψεις τον θυμό σου προς τα έξω. Τα μέλη της επιτροπής που έχουν στα χέρια τους τις τύχες του λαοφιλούς σωματείου πιθανότατα δεν γνώριζαν περί τίνος επρόκειτο. Βασίστηκαν στην ασθμαίνουσα αγωνιστική εικόνα της ομάδας τα τελευταία χρόνια επειδή πιθανότατα δεν γνωρίζουν τι σημαίνει σύλλογος για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Τι σημαίνει να αγαπάς κάτι που δεν σου προσφέρει παρά ελάχιστες χαρές και άφθονες πίκρες. Κάτι που αποτελεί ψυχοσωματική εμπειρία κι όχι απλώς μία προσθήκη στο στραπατσαρισμένο από την καθημερινή ζωή γόητρό μας.


Παίζουν με την υγεία και τις ψυχές ανθρώπων και καλούνται να πάρουν μια απόφαση που θα σφραγίσει πρώτα απ όλα τη δική τους ζωή. Θα είναι αυτοί που έριξαν στα χαρτιά για δεύτερη φορά την ομάδα της Θεσσαλονίκης ή αυτοί που παρά τις παρασκηνιακές πιέσεις επέδειξαν και στην περίπτωση του Ηρακλή το ίδιο πνεύμα που επέδειξαν στις υπόλοιπες ομάδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου