Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΛΙ

Ήμασταν καλά, όσο τουλάχιστον θυμάμαι
ήμασταν καλά, άσχημα δεν μπορώ να βρω
λόγια τρυφερά, σ’ ένα παρκάκι να γελάμε
όνειρα ξανά και τίποτα αληθινό

Επιστρέφεις στο κελί
του μυαλού μου σαν πουλί
που βαρέθηκε μονάχο να πετάει
σα μια σκέψη μακρινή
που κουράστηκε να’ ρθεί
σα φαντάρος που από άδεια γυρνάει

Γέλαγες πολύ, μ’ όλο το σώμα σου θυμάμαι
κι έψαχνα να βρω, παντού το γέλιο σου αυτό
μοιάζεις με φωνή που την ακούω και κοιμάμαι
και που την ξεχνώ όταν ξανά θα σηκωθώ

Επιστρέφεις στο κελί
του μυαλού μου σαν πουλί
που βαρέθηκε μονάχο να πετάει
σα μια σκέψη μακρινή
που κουράστηκε να’ ρθεί
σα φαντάρος που από άδεια γυρνάει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου