Η εικόνα μου

Χθες το βράδυ η εικόνα μου βγήκε με κάτι φιλικές εικόνες από το Facebook.
Απ ότι έμαθα αργότερα πήγαν σ ένα μπαράκι και τα έτσουξαν για τα καλά.
Μίλησαν για τα παλιά, αστειεύτηκαν και ευθύμησαν, προτού γνωριστούν και με άλλες εικόνες και γίνουν μια μεγάλη παρέα. Η δικιά μου εικόνα έμαθα δυσανασχέτησε κάπως επειδή οι άλλες εικόνες κάπνιζαν και ζήτησε να εφαρμοστεί ο νόμος. Ποιος νόμος; είπε ο καταστηματάρχης, που τελικά βρήκε τη σολομώντειο λύση. Οι εικόνες που κάπνιζαν θα έμεναν μέσα, ενώ οι εικόνες που δεν κάπνιζαν θα έβγαιναν έξω στην δροσιά και θα τις άναβε τη σόμπα.

Πω πω ένα ανοιξιάτικο φθινόπωρο που κάνει φέτος έεε; Είπε στην εικόνα μου ο σερβιτόρος και της έκλεισε με νόημα το μάτι. Για να μη χαλάσει την παρέα τελικά η εικόνα μου υποχρεώθηκε να μείνει μαζί με τις άλλες εικόνες και να καπνίσει παθητικά τον καπνό και τα pixel τους. Ήταν ντροπαλή στην αρχή και δεν συμμετείχε πολύ μέχρι που η συζήτηση πήγε στις αρέσκειες (likes), όπου και η κάθε μια εικόνα απαριθμούσε το πόσο πολύ συμμετείχε στα κοινά πράγματα, στηρίζοντας ομάδες και Forum που αναπτύσσουν κοινωνικές δραστηριότητες.
-Κι εσύ γιατί δεν μίλησες καθόλου; είπα αργότερα στη δικιά μου εικόνα. Γιατί δεν συμμετείχες;
-Τι να μιλήσω, έτσι που με έχεις κάνει σαν καλόγρια; είπε αυτή. Που δεν μου αφήνεις να βλέπω άνθρωπο;

-Εγώ δε σε αφήνω να δεις άνθρωπο;
-Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν μ αρέσει η εμφάνισή μου, έτσι; Θέλω να αλλάξω
-Μια χαρά είσαι έτσι. Για μένα είσαι η πιο όμορφη εικόνα του κόσμου.
-Ναι γι αυτό με κοροϊδεύουν όλες που με έχεις βάλει να κουβαλάω ένα πτώμα εδώ και δύο χρόνια. Τις άλλες τις λένε: πω πω, τι μωρό είσαι εσύ; Χειριστής φότοσοπ είναι ο πατέρας σου και μένα ξέρεις πως με λένε; Καλώς την νεκροθάφτισσα


-Να πεις στις άλλες εικόνες πως είσαι η εικόνα από το αθάνατο αριστούργημα του Σοκούροφ «Μητέρα και Γιος» και να μην σε βάζουν στο στόμα τους.

-Κατάλαβα, είπε η εικόνα μου, καλύτερα να είχα πατέρα μου τον Ορέστη Μακρή παρά εσένα.
Σε λίγο θα αρχίσω να ρίχνω στάμνες για να βρω κανένα φίλο στο Facebook.

Το καταλαβαίνω ότι είμαι λιγάκι καταπιεστικός μαζί της, μη νομίζετε, αλλά το κάνω για το καλό της.
Άλλωστε, δε θέλω αύριο μεθαύριο να γίνει καμιά κακομαθημένη εικόνα που θα κάνει πάντα του κεφαλιού της. Αποφάσισα λοιπόν να την αφήσω λιγάκι λάσκα τώρα που είναι ακόμα μικρή για να μη με λέει και παλιομοδίτη. Ίσως μάλιστα δίπλα στο γιο που κρατάει το πτώμα, θα μπορούσα να προσθέσω κι ένα μεγάλο σκιερό πλατάνι. Πως σας φαίνεται;
Αλλά δεν θα της πω τίποτα. Μ αρέσει να βλέπω τα μάτια της όταν της έχω κάνει κάποια έκπληξη.