Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Θετική διαπαιδαγώγηση


Για την ευαίσθητη ψυχολογία των παιδιών η υιοθέτηση θετικών αξιών είναι η πιο ευεργετική συνθήκη που μπορούν να συναντήσουν. Αυτών των αξιών που οι Έλληνες γονείς τα περασμένα χρόνια αρνήθηκαν να δώσουν στα παιδιά τους με το φόβο μήπως κάποτε τα δουν να γίνονται, κορόιδα, ηττημένοι, αποτυχημένοι. Συνέπεια αυτών των αντιλήψεων ήταν να γαλουχηθούν γενιές και γενιές Ελλήνων με στερεοτυπικές αξίες που τους απομάκρυναν ολοένα από τις αληθινές ανάγκες, τη φύση τους, τον εαυτό τους.

Θύματα του διλήμματος «καπάτσος ή κορόιδο», οι περισσότεροι από τους σημερινούς Έλληνες ενήλικες έπεσαν κάποτε θύματα μιας αγάπης, που θέλοντας να τους προστατεύσει από ενδεχόμενους κινδύνους τους προκάλεσε σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο βάσανα, σκοτούρες και δομικές αδυναμίες, προκρίνοντας την καχυποψία από την λογική σκέψη.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ακόμα και αυτό δίλημμα απαντήθηκε με τρόπο εμφατικό.

«Θα γίνεις σκληρός, γιατί η ζωή είναι δύσκολη, θα γίνεις πονηρός για να μην σε πιάνουνε κορόιδο, θα γίνεις αποφασισμένος για όλα για να είσαι εσύ αυτός που θα κερδίσει μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες που υπάρχουν». Αυτό ήταν το πνεύμα της γαλούχησης των νεαρών Ελλήνων που οδήγησε στην αποστροφή των συλλογικών διεκδικήσεων και τον βαθύ ατομισμό.

Σήμερα, το δίλημμα μιας μακρινής εποχής επιβάλλεται να απαντηθεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Η ανάγκη για θεμελιωμένες λύσεις, διάρκεια, κτίσιμο, δημιουργία δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα από τυχοδιωκτικές συμπεριφορές.
Άλλωστε, το θετικό πνεύμα μακροπρόθεσμα βγαίνει πάντα δικαιωμένο, με το είδος εκείνο της δικαίωσης που προκαλεί την αρμονική συνέχεια της ιστορίας.
Αντίθετα, το αρνητικό πνεύμα συνήθως εξαντλείται μέσα σε συγκυριακές και αποσπασματικές επιτυχίες. Από την άλλη πάλι, η θετικότητα διατηρεί τους ανθρώπους σε διαρκή επαφή με τις αρμονίες της ζωής και συνήθως προοιωνίζει μια μακρινή και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα διαδρομή, ενώ στον αντίποδα, το πνεύμα της ευκολίας, της εξάρτησης, της διαρκούς καχυποψίας και της πονηριάς επωμίζει με ένα αβάστακτο βάρος τον φορέα του. Επίσης, τον παραπλανά αποκρύβοντάς του ότι οι γραμμές της ζωής δεν είναι ευθείες αλλά τεθλασμένες κι ότι ακόμα και τα πισωγυρίσματα κάποιες φορές υπακούουν σε μια κρυφή αρμονία.
Μακάρι να αντιληφθούμε, λοιπόν, γρήγορα και σ αυτή τη χώρα ότι η καλλιέργεια της εμπιστοσύνης και της αξιοκρατίας είναι προς το συμφέρον των νέων ανθρώπων. Ειδικά εκείνων που υστερούν σε δεξιότητες και γνώσεις.
Κι ότι η θετική διαπαιδαγώγηση πρέπει να εξελιχθεί σήμερα σ ένα στόχο εθνικό και φιλόδοξο.
Άλλωστε η ζωή μας έχει διδάξει ότι πέντε είναι οι πυλώνες πάνω στους οποίους οικοδομούνται οι πολίτες που δημιουργούν υγιείς κοινωνίες.
Θετική προσέγγιση, σεβασμός στον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον, ατομική ευθύνη, ανάγκη για ελευθερία, πάθος για τον πολιτισμό τη γνώση και την επιστήμη. Τα υπόλοιπα έρχονται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου