Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Ο Θαυματοποιός (L' Illusioniste)


Ο Θαυματοποιός (L' Illusioniste): Αν τελικά έχουν απομείνει κάποιες ταινίες που να αποδεικνύουν ότι η μαγεία του κινηματογράφου δεν ακολούθησε την προδιαγεγραμμένη μοίρα των ταχυδακτυλουργών, δεσπόζουν ανάμεσά τους οι ταινίες κινουμένων σχεδίων και μάλιστα οι ζωγραφισμένες στο χέρι.
Ο «Θαυματοποιός», λοιπόν, του Sylvain Chomet βασισμένος σε σενάριο του Jacques Tati μας αφηγείται, μέσα από μια σειρά εικόνων ανυπέρβλητου κάλλους, την ιστορία ενός ακατάβλητου ταχυδακτυλουργού του κ. Tatisceff που βρίσκεται στη δύση της πολύχρωμης καριέρας του, αναζητώντας ο ίδιος το στερεμένο κοινό του, με αξιοπρέπεια και σχεδόν μηχανική δημιουργικότητα.
Η εποχή, ωστόσο, δεν τον σηκώνει, καθώς τα θεάματα αναπροσαρμόζονται στις απαιτήσεις του κοινού που αλλάζουν με θεαματική ταχύτητα, ενώ ο ίδιος με το περιορισμένο ρεπερτόριό του, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το Παρίσι για να ταξιδέψει σε άλλες χώρες. Άμεσος προορισμένος του η Σκοτία, μια χώρα που τον αγκαλιάζει με ένα ψυχρό σεβασμό, επιτρέποντας του να απλώσει την δεξιοτεχνία των τρικ του, ως μέρος μιας σειράς ορεκτικών θεαμάτων πριν από το κυρίως πιάτο.
Πανύψηλος, παράξενος, άγαρμπος, βαθύτατα ευγενής αλλά και με μια παριζιάνικη χάρη, χρωματισμένη από χοντροκομμένες κινήσεις, που προσπαθούν να τακτοποιήσουν ένα άβολο σώμα και μια αταίριαστη προσωπικότητα σ ένα κόσμο που θέλει να ερμηνεύσει τα πάντα ο κ. Tatisceff θα βρει στο πρόσωπο μιας μικρής θαυμάστριάς του, της Alice, μια αγνή ψυχή που ενδιαφέρεται για τα μαγικά του κόλπα και επιτρέπει ακόμα στον εαυτό της να εκπλαγεί.
Η Alice θα ακολουθήσει τον κ. Tatisceff μακριά από τον τόπο της και εκείνος θα την περιβάλλει με μια πατρική φροντίδα που αρμόζει σε πολύ στενό του συγγενή.
Η ζωή, όμως, κυλάει με ρυθμούς σχεδόν καταιγιστικούς, ενώ οι νέες ανάγκες απαιτούν χρήματα και τα χρήματα απαιτούν συμβιβασμούς που κάποιοι μπορούν να κάνουν και κάποιοι όχι.
Τελικά, η νομαδική φύση του κ. Tatisceff και οι νόμοι της καρδιάς που διέπουν τη νεότητα, θα αντιμετωπίσουν με τρυφερότητα, νοσταλγία και συγκρατημένη αισιοδοξία το φινάλε της ιστορίας που είναι καταδικασμένο να σας συγκινήσει.
Ταινία εξαιρετική ομορφιάς και ποιότητας, μεστή ιδεών και νοημάτων ο Θαυματοποιός του Sylvain Chomet λέει πολλά με λίγα λόγια, διαγράφοντας με διακριτικό τρόπο μια πρόχειρη λίστα των ενοχών που μπορεί να αισθάνεται ο κόσμος της τεχνολογίας απέναντι στους χειρώνακτες της μαγείας, ταχυδακτυλουργούς, μπαλέτα, παράξενους χορευτές και ακροβάτες. Αλλά κυρίως προκαλεί το ρίγος εκείνο της γνήσιας συγκίνησης που έχει απαρνηθεί ο κινηματογράφος για πολλά χρόνια.
Των συναισθημάτων που γεννά η χαλάρωση της σχέσης αιτίας αιτιατού και των ερωτημάτων που δεν ονειρεύτηκαν ποτέ μεγαλώνοντας να γίνουν απαντήσεις.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:8

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου