Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Η επανάσταση της απλότητας


Πίνακας: Elin Pendleton


Βάλσαμο για τις ταλαιπωρημένες ψυχές των Ελλήνων πολιτών αποδεικνύεται η επιστροφή τους στην ομορφιά των απλών λύσεων.
Είναι τέτοια μάλιστα η γοητευτική επίδρασή τους που συχνότερα από ποτέ συναντάς σήμερα ανθρώπους που δείχνουν πραγματικά και ανεπιτήδευτα ανανεωμένοι συχνά εξαιτίας της ταπεινής ανακάλυψης κάποιας ανεξιχνίαστης δυνατότητας που βρισκόταν για χρόνια μπροστά στα μάτια τους, αλλά που μόλις τώρα κατάφεραν να την αντικρίσουν, και που θέλουν οπωσδήποτε να της αφιερώσουν χρόνο και να μιλήσουν γι αυτήν. Το μυστικό τους βρίσκεται συνήθως στην χρήση κάποιων απλών, υποτιμημένων ως χθες, υλικών, που τους οδηγούν στην δημιουργία τεχνουργημάτων που εκπέμπουν πρωτοτυπία, ομορφιά, πολιτισμό και χρηστικότητα. Παράλληλα με τη γέννηση της ανάγκης για δημιουργία, αναπτύσσεται μέσα τους και το πνεύμα της προσφοράς που μοιάζει λίγο με τα πρώτα συναισθήματα που γεννάει ο έρωτας.


Γι αυτό και, η επιστροφή στην οικογενειακή μαγειρική στην καλλιτεχνική χειροτεχνία, στην πρακτική αξιοποίηση παρατημένων καλλιτεχνικών ανησυχιών, στην έντονη συμμετοχή στο δημόσιο διάλογο και στις δράσεις που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες πολιτών, αποτελεί και την πιο σαφή ένδειξη ότι ήδη έχει ανατείλει μια νέα εποχή που θα μπορούσε να γαλουχήσει στο πρόσωπο της απλότητας και της προσφοράς το αντίπαλο δέος του Life Style: της πραγματικότητας του ακραίου φορμαλισμού, του εύκολου και ετοιματζίδικου, της αναπαραγωγής, του ξεσηκώματος, της αποδυνάμωσης των δημιουργικών ανησυχιών των πολιτών, του εφησυχασμού, της αποχαλίνωσης, της λατρευτικής παράλυσης, της πολυτελούς μοιρολατρίας. Παρατηρεί πια κανείς ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιχειρούν να αναστήσουν κάτι εκ του μηδενός, κάτι προσωπικό, για να μπορέσουν αργότερα να το μοιραστούν με ορισμένους πρόθυμους συνοδοιπόρους τους και να δώσουν μια νέα νοηματοδότηση στη ζωή τους. Και γιατί όχι και μια νέα επαγγελματική διάσταση.


Η τεχνολογία θα μπορούσε να σταθεί πολύτιμος αρωγός στην συνειδητοποιημένη επανεκκίνησή τους. Άλλωστε, η δημιουργικότητα δεν ήταν ποτέ προνόμιο κάποιων προικισμένων φύσεων, όπως προέτασσε σκοπίμως η εποχή. Αντίθετα, υπήρξε πάντοτε απόφαση, επιλογή και δέσμευση μα πάνω απ όλα ευθύνη.Και ο σημερινός κόσμος διψάει πραγματικά για την τέχνη, την έκφραση, την μαγειρική, τη δημιουργία, τη δημοσιογραφία του μη επαγγελματία. Για τη μεγιστοποίηση του ελάχιστου, την εξύψωση του ταπεινού και ασήμαντου υλικού σε οικουμενική κλίμακα. Για το προσωπικό όνειρο που ο καθένας θα μπορούσε να κάνει πραγματικότητα μέσα από την ενεργοποίησή του σε δημιουργικές και παραγωγικές ενασχολήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου