Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Ξημερώνει. Όνειρα γλυκά!

Στα μικροπεριβάλλοντά μας συχνά δεσπόζουν συζητήσεις μακροσκελείς ή εξαιρετικά βραχύβιες μέσα από τις οποίες αποκαλύπτεται η ανθρώπινη μικροψυχία, η νωθρότητας σκέψης και η στενότητα αντιλήψεων με τις οποίες αντιμετωπίζει ένα μεγάλο μέρος του κοινού ορισμένα ιστορικά ζητήματα. Οι υπεραπλουστεύσεις, οι γενικεύσεις, η διαρκής επίκληση των στερεοτύπων του είδους κάπου διάβασα κάτι που είχε πει είπε κάποιος, ο οποίος υπήρξε ή γνώριζε κάποιον μάρτυρα, τσουβαλιάζουν, θεωρίες, ιστορικές πραγματικότητες και γεγονότα στο ίδιο καζάνι για να παράξουν τον χυλό της ισοπέδωσης. Πάντα φυσικά εναντίον της μισητής αντίπαλης ιδεολογίας.

Αυτός λοιπόν ο στενόθωρος αναθεωρητισμός που συχνά επιχειρεί να εξισώσει τον σοσιαλισμό με τον ναζισμό καταλήγει πάντα να σου λέει: αυταρχικές δομές είχε ο ένας, αυταρχικές δομές κι ο άλλος. Εγκλήματα έκανε ο ένας, εγκλήματα κι άλλος. Στρατόπεδα συγκέντρωσης διατηρούσε ο ένας στρατόπεδα συγκέντρωσης κι ο άλλος.

Τελικό συμπέρασμα; ότι το φιλόδοξο πείραμα της αυτοδιαχείρισης της ανθρώπινης μοίρας που τελικά εξελίχθηκε σε μια πραγματική παρωδία των μαρξιστικών θεωριών υπήρξε το ίδιο πράγμα με τον φυλετικό διαχωρισμό και την επιχείρηση επιβολής στον κόσμο μιας ιδιαίτερης φυλής χωρίς ψυχικές και σωματικές ατέλειες.Να τολμήσουμε όμως με την ίδια λογική να εξισώσουμε και τον φιλελευθερισμό μαζί τους; Εξάλλου αυτός κι αν έκανε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Να τολμήσουμε να πούμε ότι περισσότερα ίσως κι απ όσα έκαναν και οι δυο άλλοι –ισμοί μαζί;


Μήπως να θυμηθούμε τους αποικιακούς πολέμους; Να θυμηθούμε τη δουλεία; Τους προληπτικούς πολέμους του Τζορτζ Μπους με τα 800.000 και πλέον ανθρώπινα θύματα; Τους διασπαστικούς πολέμους στην πρώην Γιουγκοσλαβία; Την αξιοποίηση των πιο λαμπρών μυαλών της ναζιστικής θηριωδίας μετά το 1945; Τις δύο ατομικές βόμβες, στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι; Τις πολιτικές διώξεις του δόγματος Μακάρθι; Τα ιατρικά πειράματα της CIA του 50 και του 60; Την υποστήριξη των πιο στυγνών δικτατοριών στην Αφρική και τη Λ. Αμερική; Την υποστήριξη της στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα; Την υποστήριξη της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο; Να πούμε για το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο όπου κρατούνταν και συχνά βασανίζονταν για χρόνια άνθρωποι χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες; Να πούμε για τα βασανιστήρια στις φυλακές του Άμπου Γκράιμπ;Μήπως να μιλήσουμε και λίγο για το σήμερα; Για τους Αμερικανούς νοσηλευτές, οι οποίοι παραλαμβάνουν με τα ασθενοφόρα των φιλελεύθερων νοσοκομείων τους μόνο τους ασθενείς που διαθέτουν κάρτα υγείας ενώ εγκαταλείπουν επί τόπου τους υπόλοιπους; Ή καλύτερα να μην ξοδεύουμε άδικα το σάλιο μας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου