Η ψυχολογία του μαθητή που κρύβεται στις τουαλέτες του σχολείου του προκειμένου να καπνίσει μακριά από τα μάτια καθηγητών και γονέων συνεχίζει να τον ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή του. Εκεί όπου πια δεν προσπαθεί να ξεφύγει από τα υποτιμητικά βλέμματα των υπολοίπων, αλλά από τις ενοχές και τους ακατανίκητους φόβους που του δημιουργούν οι διαρκείς επισημάνσεις για τους κινδύνους που διατρέχει η υγεία του.
Σ αυτές τις επισημάνσεις καλό είναι να προσθέσουμε και τις τελευταίες εξελίξεις.Σύμφωνα λοιπόν με αυτές το μυστήριο της ικανότητας των γυναικών να ζουν περισσότερα χρόνια από τους άνδρες λύνεται μέσα από έρευνες που αποδεικνύουν ότι οφείλεται στο γεγονός πως οι γυναίκες υιοθέτησαν μαζικά τη συνήθεια του καπνίσματος αρκετά χρόνια αργότερα από τους άνδρες. Άρα είναι απλώς θέμα χρόνου να ισοσκελιστούν τα δεδομένα.
Για τις καπνοβιομηχανίες όμως ο πραγματικός στόχος δεν είναι οι ενήλικοι. Αυτοί έχουν τραβήξει το δρόμο τους, υπερασπίζονται με πάθος τα καπνικά προϊόντα και δεν διστάζουν ούτε μπροστά στις αποκαλυπτικές επισημάνσεις των σύγχρονων ιατρικών δεδομένων.
Άλλωστε, οι ενήλικοι καπνιστές, αποτελούν τους ιδανικούς πελάτες για μια επιχείρηση. Καταναλώνουν μανιωδώς τα βλαβερά προϊόντα της και ταυτόχρονα συμβάλλουν στην καθημερινή εξάπλωση της επιρροής τους σε νέες ζώνες καταναλωτών. Γίνονται τα πρότυπα στη θέση των γοητευτικών προτύπων που τους επηρέασαν. Στο στόχαστρο λοιπόν των βιομηχανιών καπνού βρίσκονται κυρίως οι έφηβοι οι εν δυνάμει καπνιστές. Μάλιστα δεν χρειάζεται καν να κινητοποιήσουν κάποιον μηχανισμό ή κάποια καμπάνια προκειμένου να επηρεάσουν τις νέες γενιές να υιοθετήσουν την συνήθεια του καπνίσματος. Το ρόλο αυτό τον αναλαμβάνουν οι γονείς, τα πρότυπα, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δεν ανέχεται εναλλακτικές διεξόδους. Κι αν υποθέσουμε ότι κάποια από αυτά τα παιδιά στην κρίσιμη φάση της εφηβείας, όπου οικοδομούν την προσωπικότητά τους μέσα από την υιοθέτηση συνηθειών που θα καθορίσουν δια βίου την εξέλιξη τους, ξεφύγουν από τη μάστιγα του καπνού, θα είναι πολύ δύσκολο να κοινωνικοποιηθούν με τον απόλυτο τρόπο που επιθυμούν οι νέοι άνθρωποι.
Θα είναι υποχρεωμένοι να συχνάζουνε σε χώρους, όπου όλος ο κόσμος θα καπνίζει, όπου οι παρέες τους θα τους φυσούνε τον καπνό στα μούτρα, όπου οι αρχές δεν θα μπορούν να τους προφυλάξουν από την βλαβερή επέλαση αυτής της βαρβαρότητας. Άρα για τους νέους ανθρώπους οι επιλογές είναι σαφώς περιορισμένες και η υιοθέτηση της συνήθειας του καπνίσματος μοιάζει με μονόδρομο. Αυτός είναι ο κόσμος που τους παραδίδουμε.Αναφορικά τώρα με την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου έχω να επισημάνω ένα πράγμα.: Ότι ο μηχανισμός εφαρμογής του μέτρου είναι όχι μόνο ανύπαρκτος ποσοτικά αλλά και απρόθυμος ουσιαστικά να εφαρμόσει μια απαγόρευση που σε μεγάλο βαθμό αφορά και στην προσωπική απόλαυση των μελών του.
Η αλληλεγγύη μεταξύ καπνιστών αναδεικνύει την πλήρη απουσία συνειδητοποίησης της σκοπιμότητας του μέτρου. Η δε προσωρινή οπισθοχώρηση της κυβέρνησης με τον «καπνοφόρο» που επιχείρησε να επιβάλλει στις επιχειρήσεις που θα επέλεγαν να συνεχίσουν να επιτρέπουν το κάπνισμα όχι μόνο αδυνάτισε επιχειρηματικά το φιλόδοξο μέτρο, αλλά το τοποθέτησε στις ράγες μιας φοροεισπρακτικής λογικής.
Με αποτέλεσμα να κορυφωθεί η αντίσταση καπνιστών και επιχειρηματιών, όπως θα γινόταν απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη εισπρακτική πολιτική.
Σ αυτές τις επισημάνσεις καλό είναι να προσθέσουμε και τις τελευταίες εξελίξεις.Σύμφωνα λοιπόν με αυτές το μυστήριο της ικανότητας των γυναικών να ζουν περισσότερα χρόνια από τους άνδρες λύνεται μέσα από έρευνες που αποδεικνύουν ότι οφείλεται στο γεγονός πως οι γυναίκες υιοθέτησαν μαζικά τη συνήθεια του καπνίσματος αρκετά χρόνια αργότερα από τους άνδρες. Άρα είναι απλώς θέμα χρόνου να ισοσκελιστούν τα δεδομένα.
Για τις καπνοβιομηχανίες όμως ο πραγματικός στόχος δεν είναι οι ενήλικοι. Αυτοί έχουν τραβήξει το δρόμο τους, υπερασπίζονται με πάθος τα καπνικά προϊόντα και δεν διστάζουν ούτε μπροστά στις αποκαλυπτικές επισημάνσεις των σύγχρονων ιατρικών δεδομένων.
Άλλωστε, οι ενήλικοι καπνιστές, αποτελούν τους ιδανικούς πελάτες για μια επιχείρηση. Καταναλώνουν μανιωδώς τα βλαβερά προϊόντα της και ταυτόχρονα συμβάλλουν στην καθημερινή εξάπλωση της επιρροής τους σε νέες ζώνες καταναλωτών. Γίνονται τα πρότυπα στη θέση των γοητευτικών προτύπων που τους επηρέασαν. Στο στόχαστρο λοιπόν των βιομηχανιών καπνού βρίσκονται κυρίως οι έφηβοι οι εν δυνάμει καπνιστές. Μάλιστα δεν χρειάζεται καν να κινητοποιήσουν κάποιον μηχανισμό ή κάποια καμπάνια προκειμένου να επηρεάσουν τις νέες γενιές να υιοθετήσουν την συνήθεια του καπνίσματος. Το ρόλο αυτό τον αναλαμβάνουν οι γονείς, τα πρότυπα, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δεν ανέχεται εναλλακτικές διεξόδους. Κι αν υποθέσουμε ότι κάποια από αυτά τα παιδιά στην κρίσιμη φάση της εφηβείας, όπου οικοδομούν την προσωπικότητά τους μέσα από την υιοθέτηση συνηθειών που θα καθορίσουν δια βίου την εξέλιξη τους, ξεφύγουν από τη μάστιγα του καπνού, θα είναι πολύ δύσκολο να κοινωνικοποιηθούν με τον απόλυτο τρόπο που επιθυμούν οι νέοι άνθρωποι.
Θα είναι υποχρεωμένοι να συχνάζουνε σε χώρους, όπου όλος ο κόσμος θα καπνίζει, όπου οι παρέες τους θα τους φυσούνε τον καπνό στα μούτρα, όπου οι αρχές δεν θα μπορούν να τους προφυλάξουν από την βλαβερή επέλαση αυτής της βαρβαρότητας. Άρα για τους νέους ανθρώπους οι επιλογές είναι σαφώς περιορισμένες και η υιοθέτηση της συνήθειας του καπνίσματος μοιάζει με μονόδρομο. Αυτός είναι ο κόσμος που τους παραδίδουμε.Αναφορικά τώρα με την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου έχω να επισημάνω ένα πράγμα.: Ότι ο μηχανισμός εφαρμογής του μέτρου είναι όχι μόνο ανύπαρκτος ποσοτικά αλλά και απρόθυμος ουσιαστικά να εφαρμόσει μια απαγόρευση που σε μεγάλο βαθμό αφορά και στην προσωπική απόλαυση των μελών του.
Η αλληλεγγύη μεταξύ καπνιστών αναδεικνύει την πλήρη απουσία συνειδητοποίησης της σκοπιμότητας του μέτρου. Η δε προσωρινή οπισθοχώρηση της κυβέρνησης με τον «καπνοφόρο» που επιχείρησε να επιβάλλει στις επιχειρήσεις που θα επέλεγαν να συνεχίσουν να επιτρέπουν το κάπνισμα όχι μόνο αδυνάτισε επιχειρηματικά το φιλόδοξο μέτρο, αλλά το τοποθέτησε στις ράγες μιας φοροεισπρακτικής λογικής.
Με αποτέλεσμα να κορυφωθεί η αντίσταση καπνιστών και επιχειρηματιών, όπως θα γινόταν απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη εισπρακτική πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου