Κουπολάτες και ακαμάτηδες!

Ευχάριστη εντύπωση προκάλεσε η πρωτοβουλία της ΝΕΤ και της Έλλης Στάη να αφιερώσουν σχεδόν ένα ολόκληρο τέταρτο της ώρας ακριβώς στο ξεκίνημα του δελτίου ειδήσεων των 9 στο θάνατο του μεγάλου Έλληνα ηθοποιού Θανάση Βέγγου.
Το συγκινητικό θέμα καλύφθηκε επαρκώς και από τα περισσότερα δελτία ειδήσεων με αναδρομικές αναπολήσεις, δηλώσεις φίλων και συναδέλφων του αγαπημένου ηθοποιού , εμπλουτισμένα με μερικές από τις πιο σπαρταριστές σκηνές των ταινιών του. Συγκίνηση, δραματικότητα, εσωτερική ένταση και αληθινή οδύνη κυριαρχούσαν σε κάθε αναφορά, ωστόσο αναδεικνυόταν επαρκώς και η χαρά της γνωριμίας με τον σπουδαίο άνθρωπο και ταλαντούχο ηθοποιό που αποτέλεσε για τους μάρτυρες της φιλίας του ένα βάλσαμο απέναντι στη θλίψη της απώλειας.

Ωστόσο, είναι διαφορετικό πράγμα το να ιεραρχείς ένα θέμα στην κορυφή της ημερήσιας επικαιρότητας όπως τόλμησε να κάνει η ΝΕΤ και άλλο το να το θάβεις μεταξύ άλλων θεμάτων που αφορούν από την εξόντωση του Μπιν Λάντεν μέχρι και την μιζέρια της ασφυκτικής οικονομικής κατάστασης που κυριαρχεί στη χώρα.

Ο θάνατος του Θανάση Βέγγου, ενός από τους κορυφαίους Έλληνες κωμικούς στην ιστορία του Ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου δεν θα μπορούσε παρά να γίνει είδηση κορυφαίου διαμετρήματος, αντισταθμίζοντας πιθανώς την πραγματική βούληση του ιδίου, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται μέσα από την συνολική του στάση όλα αυτά τα χρόνια για μια αθόρυβη και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ζωή. Ταυτόχρονα, συνέπεσε χρονικά με την εξόντωση του αρχιτρομοκράτη, Μπιν Λάντεν σε μια έπαυλη-φρούριο στο Ισλαμαμπάντ, γεγονός που δοκίμασε τα αντανακλαστικά αρκετών μέσων ενημέρωσης τα οποία στάθμισαν τα δύο γεγονότα στα καντάρια μιας πειραγμένης από την πολιτική συνήθεια ζυγαριάς.
Λίγες ώρες νωρίτερα ο θάνατος του αγωνιστή της εθνικής αντίστασης, Λάκη Σάντα φτώχυνε ακόμα περισσότερο το αντιστασιακό λεξιλόγιο στη χώρα μας, κυρίως όμως το πνεύμα που χαρακτηρίζεται από ανιδιοτέλεια και αναντάλακτη εθνική προσφορά.
Εξάλλου, τόσο ο Λάκης Σάντας, όσο και ο Θανάσης Βέγγος τίμησαν με την μετριοφροσύνη τους την στάση ζωής που επέλεξαν να διάγουν, αποτελώντας φωτεινά παραδείγματα προς μίμηση για χιλιάδες συνανθρώπους τους που έμαθαν να ψάχνουν στα σκοτάδια αναζητώντας τα πρότυπα ζωής εκείνα που θα λειτουργήσουν ως αντηρίδες στην πραγματικότητα των γκρεμισμένων αξιών και της παγιωμένης μετριοκρατίας.

Μιας, όμως, που μιλήσαμε για τη ΝΕΤ, θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε το γεγονός ότι και το κρατικό κανάλι τίμησε πριν από λίγες ημέρες και με το παραπάνω τον πριγκιπικό γάμο, μαζί με τα υπόλοιπα κανάλια και τις πιο έγκριτες εφημερίδες παίζοντας εκ περιτροπής με όρους Life style και ενημέρωσης στα δύο ταμπλό που σταδιακά χάνουν τις διακριτές τους γραμμές, υπακούοντας στο πνεύμα του λεγόμενου infotainment, που αποτελεί τη μίξη ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.

Η αφήγηση του παραμυθένιου γάμου λεπτό προς λεπτό, οι υπερβολικές περιγραφές και οι ανούσιες συγκρίσεις, οι αναμεταδόσεις των ξένων καναλιών, η γαμήλια πομπή, τα ευτράπελά της και η κινητοποίηση χιλιάδων προσωπικοτήτων του παγκόσμιου τζετ σετ επισκίασε τόσο την ιστορική πρωτομαγιά όσο και τα σύγχρονα εργατικά διακυβεύματά της.
Έτσι, η υποτιθέμενη περισυλλογή που θεωρητικά προκάλεσε στους Έλληνες πολίτες η τρομακτική οικονομική κρίση εξανεμίστηκε εν ριπή οφθαλμού, καθώς τιμήθηκε όσο λίγα θεάματα η επιλογή των καναλιών να στοιχειώσουν ακόμα περισσότερο τα όνειρα των φτωχών με τις ονειρεμένες και οκνηρές ζωές των χορτασμένων.

Εξάλλου, στις μέρες μας, όπου η καθημερινή ζωή επιβραδύνει διαρκώς τους ρυθμούς της ελλείψει προοπτικών και δυνατοτήτων διαφυγής επανέρχεται συστηματικά το λεξιλόγιο περί γαλαζο-αίματων ή κοινών θνητών, αποδεικνύοντας ότι η κατάρρευση των ιδεών ωθεί τους ανθρώπους να στραφούν μαζικά προς την πλαστικοποιημένη ονειροπόληση ενός παραμυθένιου κόσμου που διατηρεί τα στεγανά του αυτούσια και ανέπαφα.

Αυτό το θέσφατο λοιπόν που ονομάζεται βασιλική οικογένεια, και το οποίο απαγορεύει στις τάξεις του τις περισσότερες από τις κοπιώδεις ανθρώπινες δραστηριότητες, με δεσπόζουσα την εργασία, διαχρονικά διαδραματίζει τον δικό του συμβολικό ρόλο σε μια εποχή που προσπαθεί να βρει τις απαντήσεις της στο θέμα της διαρκώς αυξανόμενης και δομικής σε αρκετές περιπτώσεις ανεργίας.
Μόνο που η μια μορφή ανεργίας διαφέρει θεαματικά από την άλλη καθώς η εξάλειψή της και μόνη θα δημιουργούσε κάποιες προοπτικές αναζωογόνησης του ανθρώπινου ενεργητικού στη δεύτερη περίπτωση ενώ στην πρώτη θεωρείται θεόσταλτη και επιβεβλημένη.
Αντί όμως για μια αντίσταση απέναντι σ αυτό το προκλητικό και αποπροσανατολιστικό μπούκωμα που επιδιώκουν συνολικά τα διεθνή μέσα ενημέρωσης συμβαίνει οι άνθρωποι να κλείνουν ακόμα πιο σφιχτά τα μάτια τους προκειμένου να μοιραστούν νοητικά μια επιδερμική μυθολογία, που αποδεικνύει ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει ευμάρεια, ευημερία και αδιατάραχτη οκνηρία χωρίς σκληρή εργασία, προσπάθεια και κόπο.
Δηλαδή χωρίς να ιδρώσουν οι παλάμες αυτών των ακαμάτηδων από το κουπί που παραδέχονται ότι τράβηξαν στην πολυκύμαντη ζωή τους άνθρωποι του πνευματικού και κοινωνικού μόχθου σαν τον Θανάση Βέγγο και τον Λάκη Σάντα.