Την τελευταία τη φορά πού χες γελάσει πιο πολύ
ήτανε πάλι μ ένα αστείο που εγώ σου είχα πει
είχες σχεδόν κατουρηθεί, μού πες πως έχω τρελαθεί
μα κι ότι αξίζω εγώ μαζί σου, λες, να έχω κοιμηθεί
μα είμαι γεμάτος ενοχές, γιατί το χιούμορ μου έχει αρχές
κι όλο φοβάμαι πως δεν βλέπεις και τις άλλες μου πτυχές
και νιώθω να χω εξαντληθεί, κι αστεία τύπου Σεφερλή
κρατάω αν θέλω να σε διώξω, σαν δω πως μ έχεις βαρεθεί
δεν θα υπάρξει άλλη φορά, το γέλιο είναι συμφορά
σου λέω άκου με μια στάλα, τα πράγματα είναι σοβαρά
θα στο εξηγήσω απ την αρχή, κατάρα είναι και ευχή
να έχεις εύκολο το αστείο, γιατί ζηλεύει το κορμί
μα είμαι γεμάτος ενοχές, γιατί το χιούμορ μου έχει αρχές
κι όλο φοβάμαι πως δεν βλέπεις και τις άλλες μου πτυχές
και νιώθω νά χω εξαντληθεί, κι αστεία τύπου Σεφερλή
κρατάω αν θέλω να σε διώξω, σαν δω πως μ έχεις βαρεθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου