Εμείς να μείνουμε ένα βήμα πίσω

Ένα αληθινό ρολόι θέλω
κι ένα τόσο δα φακό στην τσέπη μου
έναν αναπτήρα για τις συναυλίες
κι ένα θορυβώδες ξυπνητήρι
και να προσπαθώ να θυμηθώ τα ραντεβού μου
και να κάνω μόνος μου τις πράξεις στο μυαλό μου
να μη με βρίσκουνε παντού, όταν με θέλουν
θέλω να γίνω έξυπνος ξανά
να μη με βρίσκουνε παντού, όταν με θέλουν
να φτιάχνω μόνος τα δικά μου εργαλεία

η μουσική να γίνει αυτό που ήταν
κι ο έρωτας να γίνει αυτό που ήταν
να ξαναπαίξουν τα παιδιά με σωματίδια του θεού
και να θυμούνται τα παιχνίδια τους σαν μεγαλώσουν
να χουν γδαρσίματα στα πόδια και σημάδια
που θα μείνουν για πάντα ζωντανά
να τους φυλούν απ τις πληγές που δεν περνάνε


η μουσική να γίνει αυτό που ήταν
κι ο έρωτας να γίνει αυτό που ήταν
και το φθινόπωρο να γεννηθεί ξανά
κι η άνοιξη που γρήγορα πεθαίνει
η μουσική να γίνει αυτό που ήταν
ένας εύκολος τρόπος για ν αισθανθείς
κι οι επιφάνειες ξανά να μεγαλώσουν
να μη χωράει η ζωή σε μια παλάμη
να μη χωρούνε όλα σε μια συσκευή
να καταλάβουμε που πήγε αυτός ο χρόνος
που λέει πως μας έδωσε η ιστορία

η μουσική να γίνει αυτό που ήταν
να ακούγεται ξανά ευλαβικά
αυτή θα ήταν μια καλή αλλαγή
να πάμε ένα βήμα πίσω
έτσι κι αλλιώς μας λείπει μια αλλαγή
να πάμε ένα βήμα πίσω
κι όσοι δε θέλουν ας τραβήξουνε μπροστά
εμείς να μείνουμε ένα βήμα πίσω

η μουσική να γίνει αυτό που ήταν
ένα τραγούδι μόνο να αρκεί
που το ακούς και το ρουφάς για μέρες ίσως
ένα τραγούδι μόνο να αρκεί
εμείς να μείνουμε ένα βήμα πίσω
η μουσική να γίνει αυτό που ήταν