Ένας πρώην ηλίθιος που υποβιβάστηκε πρόσφατα σε χρυσαυγίτη με πλησιάζει τις προάλλες στο γυμναστήριο, την ώρα που κάνω διάδρομο μιλώντας με μια κοπέλα που βρίσκεται δίπλα μου.
Στέκεται μπροστά μου και στηλώνει τα μάτια του στις λιγοστές γκρίζες τρίχες που κοσμούν τους κροτάφους μου. Μας διακόπτει.
-Τι έγινε κωλόγερε; μου λέει. Αποφάσισες να ξαναγυμναστείς, παππού;
Η κοπέλα άλλαξε τριάντα χρώματα. Εγώ ναι μεν κάνω ότι χαμογελάω αλλά είμαι ν ανοίξει η γη να με καταπιεί. Άει στο διάολο από δω ρε, του λέω. Αει στο διάολο.
Λίγο αργότερα τον γιακαδιάζω στα αποδυτήρια και του λέω.
-Καλά ρε τενεκέ. Δεν βλέπεις ότι μιλάω με κοπέλα. Άει στο διάολο.
Αυτός παίρνει απολογητικό ύφος και λέει:
-Ρε Χάρη συγγνώμη, εγώ να βοηθήσω ήθελα. Αφού ξέρω ότι της αρέσουν οι μεγάλοι.
